शीर्षन्
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *śr̥Hṣá, from Proto-Indo-Iranian *ĉr̥Hšá, from Proto-Indo-European *ḱérh₂-sō, from *ḱerh₂- (“head, horn”). Cognate with Ancient Greek κάρα (kára), Old English hærn (whence English harns). Collateral of Sanskrit शीर्ष (śīrṣá).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /ɕiːɽ.ʂɐ́n̪/
- (Classical) IPA(key): /ˈɕiːɽ.ʂɐn̪/
Noun
शीर्षन् • (śīrṣán) n (Vedic)
- head
Declension
Neuter an-stem declension of शीर्षन् (śīrṣán) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | शीर्ष śīrṣá | शीर्षणी śīrṣáṇī | शीर्षाणि śīrṣā́ṇi |
Vocative | शीर्षन् / शीर्ष śīrṣán / śī́rṣa | शीर्षणी śī́rṣaṇī | शीर्षाणि śī́rṣāṇi |
Accusative | शीर्ष śīrṣá | शीर्षणी śīrṣáṇī | शीर्षाणि śīrṣā́ṇi |
Instrumental | शीर्षणा śīrṣáṇā | शीर्षभ्याम् śīrṣábhyām | शीर्षभिः śīrṣábhiḥ |
Dative | शीर्षणे śīrṣáṇe | शीर्षभ्याम् śīrṣábhyām | शीर्षभ्यः śīrṣábhyaḥ |
Ablative | शीर्षणः śīrṣáṇaḥ | शीर्षभ्याम् śīrṣábhyām | शीर्षभ्यः śīrṣábhyaḥ |
Genitive | शीर्षणः śīrṣáṇaḥ | शीर्षणोः śīrṣáṇoḥ | शीर्षणाम् śīrṣáṇām |
Locative | शीर्षणि śīrṣáṇi | शीर्षणोः śīrṣáṇoḥ | शीर्षसु śīrṣásu |
References
- Monier Williams (1899), “शीर्षन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 1079.