शिर
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-European *ḱerh₂- (“head”); see there for more. Cognate with Avestan 𐬯𐬌𐬭𐬋 (sirō).
Noun
शिर • (śira) m
- (anatomy) head, skull, cephalon
- peak, top
- bed, couch
Declension
| Masculine a-stem declension of शिर | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | शिरः (śiraḥ) | ||
| Gen. sg. | शिरस्य (śirasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | शिरः (śiraḥ) | शिरौ (śirau) | शिराः (śirāḥ) |
| Vocative | शिर (śira) | शिरौ (śirau) | शिराः (śirāḥ) |
| Accusative | शिरम् (śiram) | शिरौ (śirau) | शिरान् (śirān) |
| Instrumental | शिरेन (śirena) | शिराभ्याम् (śirābhyām) | शिरैः (śiraiḥ) |
| Dative | शिराय (śirāya) | शिराभ्याम् (śirābhyām) | शिरेभ्यः (śirebhyaḥ) |
| Ablative | शिरात् (śirāt) | शिराभ्याम् (śirābhyām) | शिरेभ्यः (śirebhyaḥ) |
| Genitive | शिरस्य (śirasya) | शिरयोः (śirayoḥ) | शिरानाम् (śirānām) |
| Locative | शिरे (śire) | शिरयोः (śirayoḥ) | शिरेषु (śireṣu) |
References
- definition from Sanskrit Dictionary for Spoken Sanskrit.