शाक्यमुनि
Sanskrit
Etymology
From शाक्य (śākya, “Sakya”) + मुनि (múni, “sage, ascetic”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈɕɑːk.jɐ.mu.n̪i/
Proper noun
शाक्यमुनि • (śākyamuni) m
- (Buddhism) the Sakyamuni, the Buddha
Declension
Masculine i-stem declension of शाक्यमुनि (śākyamuni) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | शाक्यमुनिः śākyamuniḥ | शाक्यमुनी śākyamunī | शाक्यमुनयः śākyamunayaḥ |
Vocative | शाक्यमुने śākyamune | शाक्यमुनी śākyamunī | शाक्यमुनयः śākyamunayaḥ |
Accusative | शाक्यमुनिम् śākyamunim | शाक्यमुनी śākyamunī | शाक्यमुनीन् śākyamunīn |
Instrumental | शाक्यमुनिना / शाक्यमुन्या¹ śākyamuninā / śākyamunyā¹ | शाक्यमुनिभ्याम् śākyamunibhyām | शाक्यमुनिभिः śākyamunibhiḥ |
Dative | शाक्यमुनये / शाक्यमुन्ये² śākyamunaye / śākyamunye² | शाक्यमुनिभ्याम् śākyamunibhyām | शाक्यमुनिभ्यः śākyamunibhyaḥ |
Ablative | शाक्यमुनेः / शाक्यमुन्यः² śākyamuneḥ / śākyamunyaḥ² | शाक्यमुनिभ्याम् śākyamunibhyām | शाक्यमुनिभ्यः śākyamunibhyaḥ |
Genitive | शाक्यमुनेः / शाक्यमुन्यः² śākyamuneḥ / śākyamunyaḥ² | शाक्यमुन्योः śākyamunyoḥ | शाक्यमुनीनाम् śākyamunīnām |
Locative | शाक्यमुनौ śākyamunau | शाक्यमुन्योः śākyamunyoḥ | शाक्यमुनिषु śākyamuniṣu |
Notes |
|
Descendants
- Ashokan Prakrit: 𑀲𑀓𑁆𑀬𑀫𑀼𑀦𑀻 (sakyamunī)
- → Middle Chinese: 釋迦牟尼 (MC ɕiᴇk̚ kɨɑ mɨu ɳˠiɪ) (see there for further descendants)
- → English: Sakyamuni, Shakyamuni