विद्यार्थिन्
Sanskrit
Etymology
Compound of विद्या (vidyā, “knowledge, teaching”) + अर्थ (artha, “aim”) + -इन् (-in).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /ʋid̪.jɑːɽ.t̪ʰin̪/
- (Classical) IPA(key): /ʋid̪ˈjɑːɽ.t̪ʰin̪/
Noun
विद्यार्थिन् • (vidyārthin) m (feminine विद्यार्थिनी)
- student, one who desires or aims for knowledge
- Synonyms: छात्र (chātra), शिष्य (śiṣya)
Declension
| Masculine in-stem declension of विद्यार्थिन् (vidyārthin) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | विद्यार्थी vidyārthī | विद्यार्थिनौ / विद्यार्थिना¹ vidyārthinau / vidyārthinā¹ | विद्यार्थिनः vidyārthinaḥ |
| Vocative | विद्यार्थिन् vidyārthin | विद्यार्थिनौ / विद्यार्थिना¹ vidyārthinau / vidyārthinā¹ | विद्यार्थिनः vidyārthinaḥ |
| Accusative | विद्यार्थिनम् vidyārthinam | विद्यार्थिनौ / विद्यार्थिना¹ vidyārthinau / vidyārthinā¹ | विद्यार्थिनः vidyārthinaḥ |
| Instrumental | विद्यार्थिना vidyārthinā | विद्यार्थिभ्याम् vidyārthibhyām | विद्यार्थिभिः vidyārthibhiḥ |
| Dative | विद्यार्थिने vidyārthine | विद्यार्थिभ्याम् vidyārthibhyām | विद्यार्थिभ्यः vidyārthibhyaḥ |
| Ablative | विद्यार्थिनः vidyārthinaḥ | विद्यार्थिभ्याम् vidyārthibhyām | विद्यार्थिभ्यः vidyārthibhyaḥ |
| Genitive | विद्यार्थिनः vidyārthinaḥ | विद्यार्थिनोः vidyārthinoḥ | विद्यार्थिनाम् vidyārthinām |
| Locative | विद्यार्थिनि vidyārthini | विद्यार्थिनोः vidyārthinoḥ | विद्यार्थिषु vidyārthiṣu |
| Notes |
| ||