वम्र
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *wamrás, from Proto-Indo-Iranian *marwíš, *warmíš, *wamrás, from Proto-Indo-European *morwi-. Compare Latin formīca, Ancient Greek μύρμηξ (múrmēx), Old Church Slavonic мравии (mravii), Old Irish moirb, English mire (“ant (obsolete)”).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /ʋɐm.ɽɐ́/
- (Classical) IPA(key): /ˈʋɐm.ɽɐ/
Noun
वम्र • (vamra) m
- ant
Declension
| Masculine a-stem declension of वम्र | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | वम्रः (vamraḥ) | ||
| Gen. sg. | वम्रस्य (vamrasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | वम्रः (vamraḥ) | वम्रौ (vamrau) | वम्राः (vamrāḥ) |
| Vocative | वम्र (vamra) | वम्रौ (vamrau) | वम्राः (vamrāḥ) |
| Accusative | वम्रम् (vamram) | वम्रौ (vamrau) | वम्रान् (vamrān) |
| Instrumental | वम्रेण (vamreṇa) | वम्राभ्याम् (vamrābhyām) | वम्रैः (vamraiḥ) |
| Dative | वम्राय (vamrāya) | वम्राभ्याम् (vamrābhyām) | वम्रेभ्यः (vamrebhyaḥ) |
| Ablative | वम्रात् (vamrāt) | वम्राभ्याम् (vamrābhyām) | वम्रेभ्यः (vamrebhyaḥ) |
| Genitive | वम्रस्य (vamrasya) | वम्रयोः (vamrayoḥ) | वम्राणाम् (vamrāṇām) |
| Locative | वम्रे (vamre) | वम्रयोः (vamrayoḥ) | वम्रेषु (vamreṣu) |
References
- Monier Williams (1899), “वम्र”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 920.