रै

रै

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Iranian *raHíš, from Proto-Indo-European *reh₁ís (“wealth, riches”). Cognate with Latin rēs. See also रयि (rayi).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɽɑ́ːj/
• (Classical) IPA^(key): /ɽɑj/

Noun

रै • (raí) m

1. property, possession, wealth, riches, goods
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda

Declension

Masculine ā-stem declension of रा (rā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रास् rā́s	रायौ rā́yau	रायस् rā́yas
Vocative	रास् rā́s	रायौ rā́yau	रायस् rā́yas
Accusative	रायम् / राम् rā́yam / rā́m	रायौ rā́yau	रायस् / रायस् / रास् rā́yas / rāyás / rā́s
Instrumental	राया rāyā́	राभ्याम् rābhyā́m	राभिस् rābhís
Dative	राये rāyé	राभ्याम् rābhyā́m	राभ्यस् rābhyás
Ablative	रायस् rāyás	राभ्याम् rābhyā́m	राभ्यस् rābhyás
Genitive	रायस् / रायस् rāyás / rā́yas	रायोस् rāyós	रायाम् rāyā́m
Locative	रायि rāyí	रायोस् rāyós	रासु rāsú

Feminine ā-stem declension of रा (rā́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	राः rā́ḥ	रौ raú	राः rā́ḥ
Vocative	राः rā́ḥ	रौ raú	राः rā́ḥ
Accusative	राम् rā́m	रौ raú	राः / रः¹ rā́ḥ / ráḥ¹
Instrumental	रा rā́	राभ्याम् rā́bhyām	राभिः rā́bhiḥ
Dative	रे ré	राभ्याम् rā́bhyām	राभ्यः rā́bhyaḥ
Ablative	रः ráḥ	राभ्याम् rā́bhyām	राभ्यः rā́bhyaḥ
Genitive	रः ráḥ	रोः róḥ	राणाम् / राम्¹ rā́ṇām / rā́m¹
Locative	रि rí	रोः róḥ	रासु rā́su
Notes	¹Perhaps