रिपु

रिपु

Sanskrit

Etymology

See रिप् (rip).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɽi.pú/
• (Classical) IPA^(key): /ˈɽi.pu/

Noun

रिपु • (ripú) m

1. a deceiver , cheat , rogue
2. an enemy , adversary , foe

Declension

Masculine u-stem declension of रिपु (ripú)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रिपुः ripúḥ	रिपू ripū́	रिपवः ripávaḥ
Vocative	रिपो rípo	रिपू rípū	रिपवः rípavaḥ
Accusative	रिपुम् ripúm	रिपू ripū́	रिपून् ripū́n
Instrumental	रिपुणा / रिप्वा¹ ripúṇā / ripvā̀¹	रिपुभ्याम् ripúbhyām	रिपुभिः ripúbhiḥ
Dative	रिपवे / रिप्वे² ripáve / ripvè²	रिपुभ्याम् ripúbhyām	रिपुभ्यः ripúbhyaḥ
Ablative	रिपोः / रिप्वः² ripóḥ / ripvàḥ²	रिपुभ्याम् ripúbhyām	रिपुभ्यः ripúbhyaḥ
Genitive	रिपोः / रिप्वः² ripóḥ / ripvàḥ²	रिप्वोः ripvóḥ	रिपूणाम् ripūṇā́m
Locative	रिपौ ripaú	रिप्वोः ripvóḥ	रिपुषु ripúṣu
Notes	¹Vedic ²Less common

Adjective

रिपु • (ripú)

1. deceitful , treacherous , false

Declension

Masculine u-stem declension of रिपु (ripú)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रिपुः ripúḥ	रिपू ripū́	रिपवः ripávaḥ
Vocative	रिपो rípo	रिपू rípū	रिपवः rípavaḥ
Accusative	रिपुम् ripúm	रिपू ripū́	रिपून् ripū́n
Instrumental	रिपुणा / रिप्वा¹ ripúṇā / ripvā̀¹	रिपुभ्याम् ripúbhyām	रिपुभिः ripúbhiḥ
Dative	रिपवे / रिप्वे² ripáve / ripvè²	रिपुभ्याम् ripúbhyām	रिपुभ्यः ripúbhyaḥ
Ablative	रिपोः / रिप्वः² ripóḥ / ripvàḥ²	रिपुभ्याम् ripúbhyām	रिपुभ्यः ripúbhyaḥ
Genitive	रिपोः / रिप्वः² ripóḥ / ripvàḥ²	रिप्वोः ripvóḥ	रिपूणाम् ripūṇā́m
Locative	रिपौ ripaú	रिप्वोः ripvóḥ	रिपुषु ripúṣu
Notes	¹Vedic ²Less common

Feminine u-stem declension of रिपु (ripú)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रिपुः ripúḥ	रिपू ripū́	रिपवः ripávaḥ
Vocative	रिपो rípo	रिपू rípū	रिपवः rípavaḥ
Accusative	रिपुम् ripúm	रिपू ripū́	रिपूः ripū́ḥ
Instrumental	रिप्वा ripvā̀	रिपुभ्याम् ripúbhyām	रिपुभिः ripúbhiḥ
Dative	रिपवे / रिप्वे¹ / रिप्वै² ripáve / ripvè¹ / ripvaì²	रिपुभ्याम् ripúbhyām	रिपुभ्यः ripúbhyaḥ
Ablative	रिपोः / रिप्वाः² ripóḥ / ripvā̀ḥ²	रिपुभ्याम् ripúbhyām	रिपुभ्यः ripúbhyaḥ
Genitive	रिपोः / रिप्वाः² ripóḥ / ripvā̀ḥ²	रिप्वोः ripvóḥ	रिपूणाम् ripūṇā́m
Locative	रिपौ / रिप्वाम्² ripaú / ripvā̀m²	रिप्वोः ripvóḥ	रिपुषु ripúṣu
Notes	¹Less common ²Later Sanskrit

Neuter u-stem declension of रिपु (ripú)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रिपु ripú	रिपुणी ripúṇī	रिपू / रिपु / रिपूणि¹ ripū́ / ripú / ripū́ṇi¹
Vocative	रिपु / रिपो ripú / rípo	रिपुणी rípuṇī	रिपू / रिपु / रिपूणि¹ rípū / ripú / rípūṇi¹
Accusative	रिपु ripú	रिपुणी ripúṇī	रिपू / रिपु / रिपूणि¹ ripū́ / ripú / ripū́ṇi¹
Instrumental	रिपुणा / रिप्वा² ripúṇā / ripvā̀²	रिपुभ्याम् ripúbhyām	रिपुभिः ripúbhiḥ
Dative	रिपवे / रिप्वे³ ripáve / ripvè³	रिपुभ्याम् ripúbhyām	रिपुभ्यः ripúbhyaḥ
Ablative	रिपोः / रिपुणः¹ / रिप्वः³ ripóḥ / ripúṇaḥ¹ / ripvàḥ³	रिपुभ्याम् ripúbhyām	रिपुभ्यः ripúbhyaḥ
Genitive	रिपोः / रिपुणः¹ / रिप्वः³ ripóḥ / ripúṇaḥ¹ / ripvàḥ³	रिपुणोः ripúṇoḥ	रिपूणाम् ripūṇā́m
Locative	रिपुणि¹ ripúṇi¹	रिपुणोः ripúṇoḥ	रिपुषु ripúṣu
Notes	¹Later Sanskrit ²Vedic ³Less common