मूर्खता

मूर्खता

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit मूर्खता (mūrkhátā), equal to मूर्ख (mūrkh) +‎ -ता (-tā).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /muːɾ.kʰə.t̪ɑː/, [muːɾ.kʰə.t̪äː]

Noun

मूर्खता • (mūrkhatā) f

1. foolishness, stupidity

Declension

Declension of मूर्खता (fem ā-stem)

	singular	plural
direct	मूर्खता mūrkhatā	मूर्खताएँ mūrkhatāẽ
oblique	मूर्खता mūrkhatā	मूर्खताओं mūrkhatāõ
vocative	मूर्खता mūrkhatā	मूर्खताओ mūrkhatāo

---

Sanskrit

Etymology

From मूर्ख (mūrkhá) +‎ -ता (-tā).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /muːɾ.kʰɐ́.tɑː/
• (Classical) IPA^(key): /ˈmuːɾ.kʰɐ.t̪ɑː/

Noun

मूर्खता • (mūrkhátā) f

1. foolishness, stupidity, dullness

Declension

Feminine ā-stem declension of मूर्खता (mūrkhátā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मूर्खता mūrkhátā	मूर्खते mūrkháte	मूर्खताः mūrkhátāḥ
Vocative	मूर्खते mū́rkhate	मूर्खते mū́rkhate	मूर्खताः mū́rkhatāḥ
Accusative	मूर्खताम् mūrkhátām	मूर्खते mūrkháte	मूर्खताः mūrkhátāḥ
Instrumental	मूर्खतया / मूर्खता¹ mūrkhátayā / mūrkhátā¹	मूर्खताभ्याम् mūrkhátābhyām	मूर्खताभिः mūrkhátābhiḥ
Dative	मूर्खतायै mūrkhátāyai	मूर्खताभ्याम् mūrkhátābhyām	मूर्खताभ्यः mūrkhátābhyaḥ
Ablative	मूर्खतायाः mūrkhátāyāḥ	मूर्खताभ्याम् mūrkhátābhyām	मूर्खताभ्यः mūrkhátābhyaḥ
Genitive	मूर्खतायाः mūrkhátāyāḥ	मूर्खतयोः mūrkhátayoḥ	मूर्खतानाम् mūrkhátānām
Locative	मूर्खतायाम् mūrkhátāyām	मूर्खतयोः mūrkhátayoḥ	मूर्खतासु mūrkhátāsu
Notes	¹Vedic