मयस्

मयस्

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Iranian *máyHas (“pleasure, enjoyment”), from Proto-Indo-European *meyh₁-. Cognate with Avestan 𐬨𐬀𐬌𐬌𐬀𐬵‎ (maiiah, “pleasure”), Proto-Slavic *mìlъ (“sweet”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /mɐ́.jɐs̪/
• (Classical) IPA^(key): /ˈmɐ.jɐs̪/

Noun

मयस् • (máyas) n

1. pleasure, enjoyment, refreshment
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda

Declension

Neuter as-stem declension of मयस् (máyas)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मयः máyaḥ	मयसी máyasī	मयांसि máyāṃsi
Vocative	मयः máyaḥ	मयसी máyasī	मयांसि máyāṃsi
Accusative	मयः máyaḥ	मयसी máyasī	मयांसि máyāṃsi
Instrumental	मयसा máyasā	मयोभ्याम् máyobhyām	मयोभिः máyobhiḥ
Dative	मयसे máyase	मयोभ्याम् máyobhyām	मयोभ्यः máyobhyaḥ
Ablative	मयसः máyasaḥ	मयोभ्याम् máyobhyām	मयोभ्यः máyobhyaḥ
Genitive	मयसः máyasaḥ	मयसोः máyasoḥ	मयसाम् máyasām
Locative	मयसि máyasi	मयसोः máyasoḥ	मयःसु máyaḥsu

Derived terms

• मयस्कर (mayaskará)