मन्दुरा

मन्दुरा

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *mendreh₂ (“enclosure, stall”). Cognate with Ancient Greek μάνδρα (mándra, “enclosed space, stable”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /mɐn̪.d̪u.ɽɑː/
• (Classical) IPA^(key): /ˈmɐn̪.d̪u.ɽɑː/

Noun

मन्दुरा • (mandurā) f

1. stable for horses.
2. bed

Declension

Feminine ā-stem declension of मन्दुरा (mandurā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मन्दुरा mandurā	मन्दुरे mandure	मन्दुराः mandurāḥ
Vocative	मन्दुरे mandure	मन्दुरे mandure	मन्दुराः mandurāḥ
Accusative	मन्दुराम् mandurām	मन्दुरे mandure	मन्दुराः mandurāḥ
Instrumental	मन्दुरया / मन्दुरा¹ mandurayā / mandurā¹	मन्दुराभ्याम् mandurābhyām	मन्दुराभिः mandurābhiḥ
Dative	मन्दुरायै mandurāyai	मन्दुराभ्याम् mandurābhyām	मन्दुराभ्यः mandurābhyaḥ
Ablative	मन्दुरायाः mandurāyāḥ	मन्दुराभ्याम् mandurābhyām	मन्दुराभ्यः mandurābhyaḥ
Genitive	मन्दुरायाः mandurāyāḥ	मन्दुरयोः mandurayoḥ	मन्दुराणाम् mandurāṇām
Locative	मन्दुरायाम् mandurāyām	मन्दुरयोः mandurayoḥ	मन्दुरासु mandurāsu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Tamil: மந்துரை (manturai)

References

• Monier Williams (1899), “मन्दुरा”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 788/3.