मध्यमपुरुष
Sanskrit
Noun
मध्यमपुरुष • (madhyamá-puruṣa) m
- a particular personification
- (grammar) the second person in verbal conjugation, a termination of the second person
Declension
| Masculine a-stem declension of मध्यमपुरुष | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | मध्यमपुरुषः (madhyamapuruṣaḥ) | ||
| Gen. sg. | मध्यमपुरुषस्य (madhyamapuruṣasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मध्यमपुरुषः (madhyamapuruṣaḥ) | मध्यमपुरुषौ (madhyamapuruṣau) | मध्यमपुरुषाः (madhyamapuruṣāḥ) |
| Vocative | मध्यमपुरुष (madhyamapuruṣa) | मध्यमपुरुषौ (madhyamapuruṣau) | मध्यमपुरुषाः (madhyamapuruṣāḥ) |
| Accusative | मध्यमपुरुषम् (madhyamapuruṣam) | मध्यमपुरुषौ (madhyamapuruṣau) | मध्यमपुरुषान् (madhyamapuruṣān) |
| Instrumental | मध्यमपुरुषेन (madhyamapuruṣena) | मध्यमपुरुषाभ्याम् (madhyamapuruṣābhyām) | मध्यमपुरुषैः (madhyamapuruṣaiḥ) |
| Dative | मध्यमपुरुषाय (madhyamapuruṣāya) | मध्यमपुरुषाभ्याम् (madhyamapuruṣābhyām) | मध्यमपुरुषेभ्यः (madhyamapuruṣebhyaḥ) |
| Ablative | मध्यमपुरुषात् (madhyamapuruṣāt) | मध्यमपुरुषाभ्याम् (madhyamapuruṣābhyām) | मध्यमपुरुषेभ्यः (madhyamapuruṣebhyaḥ) |
| Genitive | मध्यमपुरुषस्य (madhyamapuruṣasya) | मध्यमपुरुषयोः (madhyamapuruṣayoḥ) | मध्यमपुरुषानाम् (madhyamapuruṣānām) |
| Locative | मध्यमपुरुषे (madhyamapuruṣe) | मध्यमपुरुषयोः (madhyamapuruṣayoḥ) | मध्यमपुरुषेषु (madhyamapuruṣeṣu) |