प्रस्तर

प्रस्तर

Sanskrit

Noun

प्रस्तर • (prastara) m

1. a flat surface, flat top, level, a plain
2. a rock, stone

Declension

Masculine a-stem declension of प्रस्तर (prastara)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	प्रस्तरः prastaraḥ	प्रस्तरौ prastarau	प्रस्तराः / प्रस्तरासः¹ prastarāḥ / prastarāsaḥ¹
Vocative	प्रस्तर prastara	प्रस्तरौ prastarau	प्रस्तराः / प्रस्तरासः¹ prastarāḥ / prastarāsaḥ¹
Accusative	प्रस्तरम् prastaram	प्रस्तरौ prastarau	प्रस्तरान् prastarān
Instrumental	प्रस्तरेण prastareṇa	प्रस्तराभ्याम् prastarābhyām	प्रस्तरैः / प्रस्तरेभिः¹ prastaraiḥ / prastarebhiḥ¹
Dative	प्रस्तराय prastarāya	प्रस्तराभ्याम् prastarābhyām	प्रस्तरेभ्यः prastarebhyaḥ
Ablative	प्रस्तरात् prastarāt	प्रस्तराभ्याम् prastarābhyām	प्रस्तरेभ्यः prastarebhyaḥ
Genitive	प्रस्तरस्य prastarasya	प्रस्तरयोः prastarayoḥ	प्रस्तराणाम् prastarāṇām
Locative	प्रस्तरे prastare	प्रस्तरयोः prastarayoḥ	प्रस्तरेषु prastareṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Hindi: पत्थर (patthar, “stone, rock”)
• Kashmiri: پَتھَر‎ (pathar, “down, below”), پٔتھٕر‎ (pạthụr, “floor”)