प्रज्ञात्मन्
Sanskrit
Etymology
प्रज्ञा (prajñā, “wisdom”) + आत्मन् (ātman, “spirit, self”)
Adjective
प्रज्ञात्मन् • (prajñātman)
- one whose nature is wisdom (AitĀr.)
References
- Monier Williams (1899), “प्रज्ञात्मन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0659.