पिनाक

पिनाक

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *pinē (“stick, wooden staff”). Compare Ancient Greek πίναξ (pínax, “board, plank”), Proto-Slavic *pь̑njь (“trunk”) (Russian пень (penʹ, “trunk”)) and Middle Low German vîne (“pile of wood”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /pí.n̪ɑː.kɐ/
• (Classical) IPA^(key): /piˈn̪ɑː.kɐ/

Noun

पिनाक • (pínāka) m or n

1. staff or bow of Rudra
2. The trident of Shiva

Declension

Masculine a-stem declension of पिनाक
Nom. sg.	पिनाकः (pinākaḥ)
Gen. sg.	पिनाकस्य (pinākasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पिनाकः (pinākaḥ)	पिनाकौ (pinākau)	पिनाकाः (pinākāḥ)
Vocative	पिनाक (pināka)	पिनाकौ (pinākau)	पिनाकाः (pinākāḥ)
Accusative	पिनाकम् (pinākam)	पिनाकौ (pinākau)	पिनाकान् (pinākān)
Instrumental	पिनाकेन (pinākena)	पिनाकाभ्याम् (pinākābhyām)	पिनाकैः (pinākaiḥ)
Dative	पिनाकाय (pinākāya)	पिनाकाभ्याम् (pinākābhyām)	पिनाकेभ्यः (pinākebhyaḥ)
Ablative	पिनाकात् (pinākāt)	पिनाकाभ्याम् (pinākābhyām)	पिनाकेभ्यः (pinākebhyaḥ)
Genitive	पिनाकस्य (pinākasya)	पिनाकयोः (pinākayoḥ)	पिनाकानाम् (pinākānām)
Locative	पिनाके (pināke)	पिनाकयोः (pinākayoḥ)	पिनाकेषु (pinākeṣu)

Neuter a-stem declension of पिनाक
Nom. sg.	पिनाकम् (pinākam)
Gen. sg.	पिनाकस्य (pinākasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पिनाकम् (pinākam)	पिनाके (pināke)	पिनाकानि (pinākāni)
Vocative	पिनाक (pināka)	पिनाके (pināke)	पिनाकानि (pinākāni)
Accusative	पिनाकम् (pinākam)	पिनाके (pināke)	पिनाकानि (pinākāni)
Instrumental	पिनाकेन (pinākena)	पिनाकाभ्याम् (pinākābhyām)	पिनाकैः (pinākaiḥ)
Dative	पिनाकाय (pinākāya)	पिनाकाभ्याम् (pinākābhyām)	पिनाकेभ्यः (pinākebhyaḥ)
Ablative	पिनाकात् (pinākāt)	पिनाकाभ्याम् (pinākābhyām)	पिनाकेभ्यः (pinākebhyaḥ)
Genitive	पिनाकस्य (pinākasya)	पिनाकयोः (pinākayoḥ)	पिनाकानाम् (pinākānām)
Locative	पिनाके (pināke)	पिनाकयोः (pinākayoḥ)	पिनाकेषु (pinākeṣu)

References

• Monier Williams (1899), “पिनाक”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 627/2.