पर्शान

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *párśaHnas, from Proto-Indo-Iranian *párĉaHnas, from Proto-Indo-European *pr̥ḱeh₂. Cognate with Latin porca (“lynchet”), Lithuanian prapar̃šas (“ditch”), Welsh rhych (“furrow”), Old English furh (whence English furrow).

Pronunciation

(Vedic) IPA^(key): /pɐ́ɽ.ɕɑː.n̪ɐ/
(Classical) IPA^(key): /pɐɽˈɕɑː.n̪ɐ/

Noun

पर्शान • (párśāna) m

abyss, chasm, precipice
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 7.104.05:
  इन्द्रासोमा वर्तयतं दिवस्पर्यग्नितप्तेभिर्युवमश्महन्मभिः।
  तपुर्वधेभिरजरेभिरत्रिणो नि पर्शाने विध्यतं यन्तु निस्वरम्॥
  indrāsomā vartayataṃ divasparyagnitaptebhiryuvamaśmahanmabhiḥ.
  tapurvadhebhirajarebhiratriṇo ni parśāne vidhyataṃ yantu nisvaram.
  Indra and Soma, cast ye downward out of heaven your deadly darts of stone burning with fiery flame,
  Eternal, scorching darts; plunge the voracious ones within the depth, and let them sink without a sound.

Declension

Masculine a-stem declension of पर्शान (párśāna)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	पर्शानः párśānaḥ	पर्शानौ párśānau	पर्शानाः / पर्शानासः¹ párśānāḥ / párśānāsaḥ¹
Vocative	पर्शान párśāna	पर्शानौ párśānau	पर्शानाः / पर्शानासः¹ párśānāḥ / párśānāsaḥ¹
Accusative	पर्शानम् párśānam	पर्शानौ párśānau	पर्शानान् párśānān
Instrumental	पर्शानेन párśānena	पर्शानाभ्याम् párśānābhyām	पर्शानैः / पर्शानेभिः¹ párśānaiḥ / párśānebhiḥ¹
Dative	पर्शानाय párśānāya	पर्शानाभ्याम् párśānābhyām	पर्शानेभ्यः párśānebhyaḥ
Ablative	पर्शानात् párśānāt	पर्शानाभ्याम् párśānābhyām	पर्शानेभ्यः párśānebhyaḥ
Genitive	पर्शानस्य párśānasya	पर्शानयोः párśānayoḥ	पर्शानानाम् párśānānām
Locative	पर्शाने párśāne	पर्शानयोः párśānayoḥ	पर्शानेषु párśāneṣu
Notes	¹Vedic