द्रोह

द्रोह

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit द्रोह (dróha).

Noun

द्रोह • (droh) m

1. malice, malevolence (intent to harm)

Derived terms

• देशद्रोह (deśadroh)
• द्रोहचिंतन (drohcintan)

---

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *dráwźʰas, from Proto-Indo-Iranian *dʰráwgʰas, from Proto-Indo-European *dʰrówgʰos. Cognate with Old Norse draugr.

Noun

द्रोह • (dróha) m (Vedic dráuha)

1. injury, mischief, harm, perfidy, treachery, wrong, offence (Mn. MBh. R. &c)

Declension

Masculine a-stem declension of द्रोह (dróha)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	द्रोहः dróhaḥ	द्रोहौ dróhau	द्रोहाः / द्रोहासः¹ dróhāḥ / dróhāsaḥ¹
Vocative	द्रोह dróha	द्रोहौ dróhau	द्रोहाः / द्रोहासः¹ dróhāḥ / dróhāsaḥ¹
Accusative	द्रोहम् dróham	द्रोहौ dróhau	द्रोहान् dróhān
Instrumental	द्रोहेण dróheṇa	द्रोहाभ्याम् dróhābhyām	द्रोहैः / द्रोहेभिः¹ dróhaiḥ / dróhebhiḥ¹
Dative	द्रोहाय dróhāya	द्रोहाभ्याम् dróhābhyām	द्रोहेभ्यः dróhebhyaḥ
Ablative	द्रोहात् dróhāt	द्रोहाभ्याम् dróhābhyām	द्रोहेभ्यः dróhebhyaḥ
Genitive	द्रोहस्य dróhasya	द्रोहयोः dróhayoḥ	द्रोहाणाम् dróhāṇām
Locative	द्रोहे dróhe	द्रोहयोः dróhayoḥ	द्रोहेषु dróheṣu
Notes	¹Vedic