द्यूत

द्यूत

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Iranian *dyuH- (“to endeavour”). Cognate with Avestan 𐬁𐬛𐬍𐬎𐬎𐬌𐬌𐬈𐬌𐬧𐬙𐬍‎ (ādīuuiieiṇtī, “to endeavour”), Ossetian ӕндеун (ændewn), ӕндиуын (ændiwyn, “to dare”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /d̪juː.t̪ɐ́/
• (Classical) IPA^(key): /ˈd̪juː.t̪ɐ/

Noun

द्यूत • (dyūtá) n

1. gambling, game of dice
   • c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda
   • c. 400 BCE, Mahābhārata
   • c. 200 BCE – 200 CE, Manusmṛti
2. play, gaming
3. contest; battle or fight for
   • c. 400 BCE, Mahābhārata

Declension

Neuter a-stem declension of द्यूत (dyūtá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	द्यूतम् dyūtám	द्यूते dyūté	द्यूतानि / द्यूता¹ dyūtā́ni / dyūtā́¹
Vocative	द्यूत dyū́ta	द्यूते dyū́te	द्यूतानि / द्यूता¹ dyū́tāni / dyū́tā¹
Accusative	द्यूतम् dyūtám	द्यूते dyūté	द्यूतानि / द्यूता¹ dyūtā́ni / dyūtā́¹
Instrumental	द्यूतेन dyūténa	द्यूताभ्याम् dyūtā́bhyām	द्यूतैः / द्यूतेभिः¹ dyūtaíḥ / dyūtébhiḥ¹
Dative	द्यूताय dyūtā́ya	द्यूताभ्याम् dyūtā́bhyām	द्यूतेभ्यः dyūtébhyaḥ
Ablative	द्यूतात् dyūtā́t	द्यूताभ्याम् dyūtā́bhyām	द्यूतेभ्यः dyūtébhyaḥ
Genitive	द्यूतस्य dyūtásya	द्यूतयोः dyūtáyoḥ	द्यूतानाम् dyūtā́nām
Locative	द्यूते dyūté	द्यूतयोः dyūtáyoḥ	द्यूतेषु dyūtéṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Magadhi Prakrit: [Term?]
  • Assamese: জুৱা (zua)
  • Bengali: জুয়া (juya)
  • Oriya: ଜୁଆ (jua)
• Maharastri Prakrit: 𑀚𑀽𑀯 (jūva)
• Pali: jūta
• Sauraseni Prakrit: 𑀚𑀽𑀤 (jūda), 𑀚𑀽𑀅 (jūa)
  • Gujarati: જુવું (juvũ)
  • Hindi: जुआ (juā)
  • Punjabi: ਜੂਆ (jūā)