aandienen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch āendienen. Equivalent to aan + dienen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌdinə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧die‧nen
Verb
aandienen
- (transitive) to announce, present (an arrival)
- (reflexive) to appear, to show up, to present oneself [+ als (as)], to arrive
- Er was vaak geen gelegenheid om de antecedenten te onderzoeken van de mensen die zich aandienden.
- Often there was no opportunity to investigate the background of those who presented themselves.
Inflection
| Inflection of aandienen (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | aandienen | ||||||||
| past singular | diende aan | ||||||||
| past participle | aangediend | ||||||||
| infinitive | aandienen | ||||||||
| gerund | aandienen n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | dien aan | diende aan | aandien | aandiende | |||||
| 2nd person sing. (jij) | dient aan | diende aan | aandient | aandiende | |||||
| 2nd person sing. (u) | dient aan | diende aan | aandient | aandiende | |||||
| 2nd person sing. (gij) | dient aan | diende aan | aandient | aandiende | |||||
| 3rd person singular | dient aan | diende aan | aandient | aandiende | |||||
| plural | dienen aan | dienden aan | aandienen | aandienden | |||||
| subjunctive sing.1 | diene aan | diende aan | aandiene | aandiende | |||||
| subjunctive plur.1 | dienen aan | dienden aan | aandienen | aandienden | |||||
| imperative sing. | dien aan | ||||||||
| imperative plur.1 | dient aan | ||||||||
| participles | aandienend | aangediend | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Anagrams
- dienen aan