दुहितृ
See also: दहातु and दहति
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *dʰúźʰitā, from Proto-Indo-Iranian *dʰúǰʰitā ~ dʰugʰdʰā, from Proto-Indo-European *dʰugh₂tḗr. Cognate with Avestan 𐬛𐬎𐬔𐬆𐬛𐬀𐬭 (dugǝdar-), Persian دختر (doxtar), Old Armenian դուստր (dustr), Old Prussian duckti, Old Church Slavonic дъщи (dŭšti), Mycenaean Greek 𐀶𐀏𐀳 (tu-ka-te) (Ancient Greek θυγάτηρ (thugátēr), Gothic 𐌳𐌰𐌿𐌷𐍄𐌰𐍂 (dauhtar), Old English dohtor (whence English daughter).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /d̪ú.ɦi.t̪r̩/
- (Classical) IPA(key): /ˈd̪u.ɦi.t̪r̩/
Noun
दुहितृ • (dúhitṛ) f
- daughter
- Synonym: पुत्री (putrī́)
Declension
Feminine ṛ-stem declension of दुहितृ (dúhitṛ) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | दुहिता dúhitā | दुहितरौ / दुहितरा¹ dúhitarau / dúhitarā¹ | दुहितरः dúhitaraḥ |
Vocative | दुहितः dúhitaḥ | दुहितरौ / दुहितरा¹ dúhitarau / dúhitarā¹ | दुहितरः dúhitaraḥ |
Accusative | दुहितरम् dúhitaram | दुहितरौ / दुहितरा¹ dúhitarau / dúhitarā¹ | दुहितॄः dúhitṝḥ |
Instrumental | दुहित्रा dúhitrā | दुहितृभ्याम् dúhitṛbhyām | दुहितृभिः dúhitṛbhiḥ |
Dative | दुहित्रे dúhitre | दुहितृभ्याम् dúhitṛbhyām | दुहितृभ्यः dúhitṛbhyaḥ |
Ablative | दुहितुः dúhituḥ | दुहितृभ्याम् dúhitṛbhyām | दुहितृभ्यः dúhitṛbhyaḥ |
Genitive | दुहितुः dúhituḥ | दुहित्रोः dúhitroḥ | दुहितॄणाम् dúhitṝṇām |
Locative | दुहितरि dúhitari | दुहित्रोः dúhitroḥ | दुहितृषु dúhitṛṣu |
Notes |
|
Descendants
- Dardic: *dúhitā
- Kalasha: čhu
- Helu: [Term?]
- Sinhalese: දුව (duva)
- → Hindi: दुहितृ (duhitŕ)
- Magadhi Prakrit: [Term?]
- Assamese: জী (zi), ঝীয়া (zhia)
- Oriya: ଝିଅ (jhiô)
- Rohingya: zí
- Sylheti: ꠏꠤ (zí)
- Maharastri Prakrit: 𑀥𑀽𑀆 (dhūā)
- Old Marathi: धुवा (dhuvā)
- Pali: duhitā, dhītar, dhītā
- Sauraseni Prakrit: 𑀥𑀻𑀤𑀸 (dhīdā)
- Hindi: धिया (dhiyā)
- Punjabi: ਧੀ (dhī)
- → Telugu: దుహిత (duhita)
References
- Monier Williams (1899), “दुहितृ”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0489.