दुर्बल
Hindi
Etymology
From Sanskrit दुर्बल (durbala)
Adjective
दुर्बल • (durbal) (Urdu spelling دربل)
- weak
- frail
- feeble
- emaciated
- infirm
- gaunt
- sickly
- impotent
- invalid
- (literally) reduced in strength
Sanskrit
Etymology
दुस्- (dus-) + बल (bala, “strength”)
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /d̪uɽ.bɐ.l̪ɐ/
- (Classical) IPA(key): /ˈd̪uɽ.bɐ.l̪ɐ/
Adjective
दुर्बल • (durbala)
- weak, feeble, emaciated, of little strength
- thin, lean, slender
Noun
दुर्बल • (durbala) m
- weakling, impotent man
Declension
Masculine a-stem declension of दुर्बल | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | दुर्बलः (durbalaḥ) | ||
Gen. sg. | दुर्बलस्य (durbalasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | दुर्बलः (durbalaḥ) | दुर्बलौ (durbalau) | दुर्बलाः (durbalāḥ) |
Vocative | दुर्बल (durbala) | दुर्बलौ (durbalau) | दुर्बलाः (durbalāḥ) |
Accusative | दुर्बलम् (durbalam) | दुर्बलौ (durbalau) | दुर्बलान् (durbalān) |
Instrumental | दुर्बलेन (durbalena) | दुर्बलाभ्याम् (durbalābhyām) | दुर्बलैः (durbalaiḥ) |
Dative | दुर्बलाय (durbalāya) | दुर्बलाभ्याम् (durbalābhyām) | दुर्बलेभ्यः (durbalebhyaḥ) |
Ablative | दुर्बलात् (durbalāt) | दुर्बलाभ्याम् (durbalābhyām) | दुर्बलेभ्यः (durbalebhyaḥ) |
Genitive | दुर्बलस्य (durbalasya) | दुर्बलयोः (durbalayoḥ) | दुर्बलानाम् (durbalānām) |
Locative | दुर्बले (durbale) | दुर्बलयोः (durbalayoḥ) | दुर्बलेषु (durbaleṣu) |
Descendants
- Hindi: दुर्बल (durbal)
- Urdu: دربل