दुरोण

दुरोण

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *d(ʰ)wā́r, from Proto-Indo-Iranian *dʰwā́r, from Proto-Indo-European *dʰwṓr.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /d̪u.ɽɐw.ɳɐ́/
• (Classical) IPA^(key): /d̪uˈɽoː.ɳɐ/

Noun

दुरोण • (duroṇá) n

1. home, house, dwelling

Declension

Neuter a-stem declension of दुरोण (duroṇá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दुरोणम् duroṇám	दुरोणे duroṇé	दुरोणानि / दुरोणा¹ duroṇā́ni / duroṇā́¹
Vocative	दुरोण dúroṇa	दुरोणे dúroṇe	दुरोणानि / दुरोणा¹ dúroṇāni / dúroṇā¹
Accusative	दुरोणम् duroṇám	दुरोणे duroṇé	दुरोणानि / दुरोणा¹ duroṇā́ni / duroṇā́¹
Instrumental	दुरोणेन duroṇéna	दुरोणाभ्याम् duroṇā́bhyām	दुरोणैः / दुरोणेभिः¹ duroṇaíḥ / duroṇébhiḥ¹
Dative	दुरोणाय duroṇā́ya	दुरोणाभ्याम् duroṇā́bhyām	दुरोणेभ्यः duroṇébhyaḥ
Ablative	दुरोणात् duroṇā́t	दुरोणाभ्याम् duroṇā́bhyām	दुरोणेभ्यः duroṇébhyaḥ
Genitive	दुरोणस्य duroṇásya	दुरोणयोः duroṇáyoḥ	दुरोणानाम् duroṇā́nām
Locative	दुरोणे duroṇé	दुरोणयोः duroṇáyoḥ	दुरोणेषु duroṇéṣu
Notes	¹Vedic