दीन
See also: दिन
Hindi
Pronunciation
- IPA(key): /d̪iːn/
Etymology 1
From Arabic دِين (dīn).
Noun
दीन • (dīn) m (Urdu spelling دین)
- faith, religion
- Synonyms: धर्म (dharma), मज़हब (mazhab)
Declension
| Declension of दीन | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Direct | दीन (dīn) | दीन (dīn) |
| Oblique | दीन (dīn) | दीनों (dīnõ) |
| Vocative | दीन (dīn) | दीनो (dīno) |
Etymology 2
From Sanskrit दीन (dīna).
Adjective
दीन • (dīn) (Urdu spelling دین)
- poor, needy
- Synonyms: ग़रीब (ġarīb), दरिद्र (daridra)
- distressed, distraught
Sanskrit
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /d̪iː.n̪ɐ́/
- (Classical) IPA(key): /ˈd̪iː.n̪ɐ/
Adjective
दीन • (dīná)
- distressed, depressed; afflicted
- miserable, wretched
Declension
| Masculine a-stem declension of दीन | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | दीनः (dīnaḥ) | ||
| Gen. sg. | दीनस्य (dīnasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दीनः (dīnaḥ) | दीनौ (dīnau) | दीनाः (dīnāḥ) |
| Vocative | दीन (dīna) | दीनौ (dīnau) | दीनाः (dīnāḥ) |
| Accusative | दीनम् (dīnam) | दीनौ (dīnau) | दीनान् (dīnān) |
| Instrumental | दीनेन (dīnena) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनैः (dīnaiḥ) |
| Dative | दीनाय (dīnāya) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनेभ्यः (dīnebhyaḥ) |
| Ablative | दीनात् (dīnāt) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनेभ्यः (dīnebhyaḥ) |
| Genitive | दीनस्य (dīnasya) | दीनयोः (dīnayoḥ) | दीनानाम् (dīnānām) |
| Locative | दीने (dīne) | दीनयोः (dīnayoḥ) | दीनेषु (dīneṣu) |
| Feminine ā-stem declension of दीन | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | दीना (dīnā) | ||
| Gen. sg. | दीनायाः (dīnāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दीना (dīnā) | दीने (dīne) | दीनाः (dīnāḥ) |
| Vocative | दीने (dīne) | दीने (dīne) | दीनाः (dīnāḥ) |
| Accusative | दीनाम् (dīnām) | दीने (dīne) | दीनाः (dīnāḥ) |
| Instrumental | दीनया (dīnayā) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनाभिः (dīnābhiḥ) |
| Dative | दीनायै (dīnāyai) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनाभ्यः (dīnābhyaḥ) |
| Ablative | दीनायाः (dīnāyāḥ) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनाभ्यः (dīnābhyaḥ) |
| Genitive | दीनायाः (dīnāyāḥ) | दीनयोः (dīnayoḥ) | दीनानाम् (dīnānām) |
| Locative | दीनायाम् (dīnāyām) | दीनयोः (dīnayoḥ) | दीनासु (dīnāsu) |
| Neuter a-stem declension of दीन | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | दीनम् (dīnam) | ||
| Gen. sg. | दीनस्य (dīnasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दीनम् (dīnam) | दीने (dīne) | दीनानि (dīnāni) |
| Vocative | दीन (dīna) | दीने (dīne) | दीनानि (dīnāni) |
| Accusative | दीनम् (dīnam) | दीने (dīne) | दीनानि (dīnāni) |
| Instrumental | दीनेन (dīnena) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनैः (dīnaiḥ) |
| Dative | दीनाय (dīnāya) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनेभ्यः (dīnebhyaḥ) |
| Ablative | दीनात् (dīnāt) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनेभ्यः (dīnebhyaḥ) |
| Genitive | दीनस्य (dīnasya) | दीनयोः (dīnayoḥ) | दीनानाम् (dīnānām) |
| Locative | दीने (dīne) | दीनयोः (dīnayoḥ) | दीनेषु (dīneṣu) |
Derived terms
- दीनम् (dīnam, “sadly, miserably”)
- दीना (dīnā, “distress, wretchedness”)
- दीनता (dīnatā, “scarcity, weakness”)
- दीनदक्ष (dīnadakṣa, “of weak understanding”)
- दीनदीन (dīnadīna, “very wretched or miserable”)
- दीनचित्त (dīnacitta, “distressed in mind, dejected”)
Descendants
- → Gujarati: દીન (dīn)
- → Hindi: दीन (dīn)
References
- Turner, Ralph Lilley (1969–1985), “dīná (363)”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press
- Monier Williams (1899), “दीन”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 480.