दिग्नाग
Sanskrit
Noun
दिग्नाग • (dignāga) m
- the four or eight elephants which support the earth (MBh.)
- name of a Buddhist author
Declension
| Masculine a-stem declension of दिग्नाग | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | दिग्नागः (dignāgaḥ) | ||
| Gen. sg. | दिग्नागस्य (dignāgasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दिग्नागः (dignāgaḥ) | दिग्नागौ (dignāgau) | दिग्नागाः (dignāgāḥ) |
| Vocative | दिग्नाग (dignāga) | दिग्नागौ (dignāgau) | दिग्नागाः (dignāgāḥ) |
| Accusative | दिग्नागम् (dignāgam) | दिग्नागौ (dignāgau) | दिग्नागान् (dignāgān) |
| Instrumental | दिग्नागेन (dignāgena) | दिग्नागाभ्याम् (dignāgābhyām) | दिग्नागैः (dignāgaiḥ) |
| Dative | दिग्नागाय (dignāgāya) | दिग्नागाभ्याम् (dignāgābhyām) | दिग्नागेभ्यः (dignāgebhyaḥ) |
| Ablative | दिग्नागात् (dignāgāt) | दिग्नागाभ्याम् (dignāgābhyām) | दिग्नागेभ्यः (dignāgebhyaḥ) |
| Genitive | दिग्नागस्य (dignāgasya) | दिग्नागयोः (dignāgayoḥ) | दिग्नागानाम् (dignāgānām) |
| Locative | दिग्नागे (dignāge) | दिग्नागयोः (dignāgayoḥ) | दिग्नागेषु (dignāgeṣu) |
References
- Monier Williams (1899), “दिग्नाग”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0479.