दिक्करिन्

Sanskrit

From दिक् (dik) +‎ करिन् (karin).

दिक्करिन् • (dikkarin) m

"elephant of the quarter", one of the mythical elephants which stand in the four or eight quarters of the sky and support the earth
Synonym: महागज (mahāgaja)

Masculine in-stem declension of दिक्करिन् (dikkarin)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दिक्करी dikkarī	दिक्करिणौ / दिक्करिणा¹ dikkariṇau / dikkariṇā¹	दिक्करिणः dikkariṇaḥ
Vocative	दिक्करिन् dikkarin	दिक्करिणौ / दिक्करिणा¹ dikkariṇau / dikkariṇā¹	दिक्करिणः dikkariṇaḥ
Accusative	दिक्करिणम् dikkariṇam	दिक्करिणौ / दिक्करिणा¹ dikkariṇau / dikkariṇā¹	दिक्करिणः dikkariṇaḥ
Instrumental	दिक्करिणा dikkariṇā	दिक्करिभ्याम् dikkaribhyām	दिक्करिभिः dikkaribhiḥ
Dative	दिक्करिणे dikkariṇe	दिक्करिभ्याम् dikkaribhyām	दिक्करिभ्यः dikkaribhyaḥ
Ablative	दिक्करिणः dikkariṇaḥ	दिक्करिभ्याम् dikkaribhyām	दिक्करिभ्यः dikkaribhyaḥ
Genitive	दिक्करिणः dikkariṇaḥ	दिक्करिणोः dikkariṇoḥ	दिक्करिणाम् dikkariṇām
Locative	दिक्करिणि dikkariṇi	दिक्करिणोः dikkariṇoḥ	दिक्करिषु dikkariṣu
Notes	¹Vedic

Monier Williams (1899) , “दिक्करिन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 479.