दर्भ

दर्भ

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *darbʰás, from Proto-Indo-Iranian *darbʰás, from Proto-Indo-European *dorbʰós.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /d̪ɐɽ.bʱɐ́/
• (Classical) IPA^(key): /ˈd̪ɐɽ.bʱɐ/

Noun

दर्भ • (darbhá) m

1. (√2. दृभ्) a tuft or bunch of grass (esp. of कुश grass ; used for sacrificial purposes) RV. i, 191, 3 AV. &c.
2. N. of a grass (different from कुश and काश Suṡr. i, 38 ; Saccharum cylindricum W.) Lalit. xvii, 89 Suṡr.
3. (Pāṇ. 4-1, 102 ; g. कुर्व्-आदि v.l.) N. of a man Pravar. ii, 3, 1 (ĀṡvGṛ. Kāty. &c.)
4. ‘of a prince’ » दम्भ.

Declension

Masculine a-stem declension of दर्भ (darbhá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दर्भः darbháḥ	दर्भौ darbhaú	दर्भाः / दर्भासः¹ darbhā́ḥ / darbhā́saḥ¹
Vocative	दर्भ dárbha	दर्भौ dárbhau	दर्भाः / दर्भासः¹ dárbhāḥ / dárbhāsaḥ¹
Accusative	दर्भम् darbhám	दर्भौ darbhaú	दर्भान् darbhā́n
Instrumental	दर्भेण darbhéṇa	दर्भाभ्याम् darbhā́bhyām	दर्भैः / दर्भेभिः¹ darbhaíḥ / darbhébhiḥ¹
Dative	दर्भाय darbhā́ya	दर्भाभ्याम् darbhā́bhyām	दर्भेभ्यः darbhébhyaḥ
Ablative	दर्भात् darbhā́t	दर्भाभ्याम् darbhā́bhyām	दर्भेभ्यः darbhébhyaḥ
Genitive	दर्भस्य darbhásya	दर्भयोः darbháyoḥ	दर्भाणाम् darbhā́ṇām
Locative	दर्भे darbhé	दर्भयोः darbháyoḥ	दर्भेषु darbhéṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Gujarati: દાભ (dābh), ડાભ (ḍābh)
• Telugu: దర్భ (darbha)