दरीमन्

दरीमन्

Sanskrit

Etymology

From दॄ (dṝ).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /d̪ɐ́.ɽiː.mɐn̪/
• (Classical) IPA^(key): /d̪ɐˈɽiː.mɐn̪/

Noun

दरीमन् • (dárīman) n

1. destruction

Declension

Neuter an-stem declension of दरीमन् (dárīman)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दरीम dárīma	दरीम्णी / दरीमणी dárīmṇī / dárīmaṇī	दरीमाणि dárīmāṇi
Vocative	दरीमन् / दरीम dárīman / dárīma	दरीम्णी / दरीमणी dárīmṇī / dárīmaṇī	दरीमाणि dárīmāṇi
Accusative	दरीम dárīma	दरीम्णी / दरीमणी dárīmṇī / dárīmaṇī	दरीमाणि dárīmāṇi
Instrumental	दरीम्णा dárīmṇā	दरीमभ्याम् dárīmabhyām	दरीमभिः dárīmabhiḥ
Dative	दरीम्णे dárīmṇe	दरीमभ्याम् dárīmabhyām	दरीमभ्यः dárīmabhyaḥ
Ablative	दरीम्णः dárīmṇaḥ	दरीमभ्याम् dárīmabhyām	दरीमभ्यः dárīmabhyaḥ
Genitive	दरीम्णः dárīmṇaḥ	दरीम्णोः dárīmṇoḥ	दरीम्णाम् dárīmṇām
Locative	दरीम्णि / दरीमणि dárīmṇi / dárīmaṇi	दरीम्णोः dárīmṇoḥ	दरीमसु dárīmasu