तोय

तोय

See also: त्यो and तायु

Sanskrit

Noun

तोय • (tóya) n

1. water

   toyaṃ-√kṛ (+ genitive) — to make offerings of water to the dead

Usage notes

At the end of a compound the form तोया (toyā) is used.

Declension

Neuter a-stem declension of तोय (tóya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	तोयम् tóyam	तोये tóye	तोयानि / तोया¹ tóyāni / tóyā¹
Vocative	तोय tóya	तोये tóye	तोयानि / तोया¹ tóyāni / tóyā¹
Accusative	तोयम् tóyam	तोये tóye	तोयानि / तोया¹ tóyāni / tóyā¹
Instrumental	तोयेन tóyena	तोयाभ्याम् tóyābhyām	तोयैः / तोयेभिः¹ tóyaiḥ / tóyebhiḥ¹
Dative	तोयाय tóyāya	तोयाभ्याम् tóyābhyām	तोयेभ्यः tóyebhyaḥ
Ablative	तोयात् tóyāt	तोयाभ्याम् tóyābhyām	तोयेभ्यः tóyebhyaḥ
Genitive	तोयस्य tóyasya	तोययोः tóyayoḥ	तोयानाम् tóyānām
Locative	तोये tóye	तोययोः tóyayoḥ	तोयेषु tóyeṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• → Balinese: ᬢᭀᬬ