तित्तिर

तित्तिर

See also: तित्तिरि and तित्तरी

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *teter (“grouse”). Cognate with Ancient Greek τετράων (tetráōn), Latin turtur, Old Armenian տատրակ (tatrak).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /t̪it̪.t̪i.ɽɐ́/, [t̪it̪̚.t̪i.ɽɐ́]
• (Classical) IPA^(key): /ˈt̪it̪.t̪i.ɽɐ/, [ˈt̪it̪̚.t̪i.ɽɐ]

Noun

तित्तिर • (tittirá) m

1. partridge

Declension

Masculine a-stem declension of तित्तिर (tittirá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	तित्तिरः tittiráḥ	तित्तिरौ tittiraú	तित्तिराः / तित्तिरासः¹ tittirā́ḥ / tittirā́saḥ¹
Vocative	तित्तिर títtira	तित्तिरौ títtirau	तित्तिराः / तित्तिरासः¹ títtirāḥ / títtirāsaḥ¹
Accusative	तित्तिरम् tittirám	तित्तिरौ tittiraú	तित्तिरान् tittirā́n
Instrumental	तित्तिरेण tittiréṇa	तित्तिराभ्याम् tittirā́bhyām	तित्तिरैः / तित्तिरेभिः¹ tittiraíḥ / tittirébhiḥ¹
Dative	तित्तिराय tittirā́ya	तित्तिराभ्याम् tittirā́bhyām	तित्तिरेभ्यः tittirébhyaḥ
Ablative	तित्तिरात् tittirā́t	तित्तिराभ्याम् tittirā́bhyām	तित्तिरेभ्यः tittirébhyaḥ
Genitive	तित्तिरस्य tittirásya	तित्तिरयोः tittiráyoḥ	तित्तिराणाम् tittirā́ṇām
Locative	तित्तिरे tittiré	तित्तिरयोः tittiráyoḥ	तित्तिरेषु tittiréṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Assamese: তিতৰ (titor), তিতৌ (titou)
• Sylheti: ꠔꠤꠔꠞ (titor)