जयत्
Sanskrit
Etymology
From the root जि (ji, “to win”), from Proto-Indo-European *gʷey- (“to win, conquer”).
Alternative scripts
Alternative scripts
- ᬚᬬᬢ᭄ (Balinese script)
- জযত্ (Assamese script)
- জযত্ (Bengali script)
- 𑰕𑰧𑰝𑰿 (Bhaiksuki script)
- 𑀚𑀬𑀢𑁆 (Brahmi script)
- 𑌜𑌯𑌤𑍍 (Grantha script)
- જયત્ (Gujarati script)
- ꦗꦪꦠ꧀ (Javanese script)
- ជយត៑ (Khmer script)
- ಜಯತ್ (Kannada script)
- ຊຍຕ຺ (Lao script)
- ജയത് (Malayalam script)
- 𑘕𑘧𑘝𑘿 (Modi script)
- ဇယတ် (Burmese script)
- 𑦵𑧇𑦽𑧠 (Nandinagari script)
- 𑐖𑐫𑐟𑑂 (Newa script)
- ଜଯତ୍ (Oriya script)
- ꢙꢫꢡ꣄ (Saurashtra script)
- 𑆘𑆪𑆠𑇀 (Sharada script)
- 𑖕𑖧𑖝𑖿 (Siddham script)
- జయత్ (Telugu script)
- ชยตฺ (Thai script)
- ཛཡཏ྄ (Tibetan script)
- 𑒖𑒨𑒞𑓂 (Tirhuta script)
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /d͡ʑɐ.jɐ́t/
- (Classical) IPA(key): /ˈd͡ʑɐ.jɐt̪/
Adjective
जयत् • (jáyat)
- winning, victorious
Declension
| Masculine at-stem declension of जयत् (jáyat) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | जयन् jáyan | जयन्तौ jáyantau | जयन्तः jáyantaḥ |
| Vocative | जयन् jáyan | जयन्तौ jáyantau | जयन्तः jáyantaḥ |
| Accusative | जयन्तम् jáyantam | जयन्तौ jáyantau | जयतः jáyataḥ |
| Instrumental | जयता jáyatā | जयद्भ्याम् jáyadbhyām | जयद्भिः jáyadbhiḥ |
| Dative | जयते jáyate | जयद्भ्याम् jáyadbhyām | जयद्भ्यः jáyadbhyaḥ |
| Ablative | जयतः jáyataḥ | जयद्भ्याम् jáyadbhyām | जयद्भ्यः jáyadbhyaḥ |
| Genitive | जयतः jáyataḥ | जयतोः jáyatoḥ | जयताम् jáyatām |
| Locative | जयति jáyati | जयतोः jáyatoḥ | जयत्सु jáyatsu |
| Feminine ī-stem declension of जयती (jáyatī) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | जयती jáyatī | जयत्यौ / जयती¹ jáyatyau / jáyatī¹ | जयत्यः / जयतीः¹ jáyatyaḥ / jáyatīḥ¹ |
| Vocative | जयति jáyati | जयत्यौ / जयती¹ jáyatyau / jáyatī¹ | जयत्यः / जयतीः¹ jáyatyaḥ / jáyatīḥ¹ |
| Accusative | जयतीम् jáyatīm | जयत्यौ / जयती¹ jáyatyau / jáyatī¹ | जयतीः jáyatīḥ |
| Instrumental | जयत्या jáyatyā | जयतीभ्याम् jáyatībhyām | जयतीभिः jáyatībhiḥ |
| Dative | जयत्यै jáyatyai | जयतीभ्याम् jáyatībhyām | जयतीभ्यः jáyatībhyaḥ |
| Ablative | जयत्याः jáyatyāḥ | जयतीभ्याम् jáyatībhyām | जयतीभ्यः jáyatībhyaḥ |
| Genitive | जयत्याः jáyatyāḥ | जयत्योः jáyatyoḥ | जयतीनाम् jáyatīnām |
| Locative | जयत्याम् jáyatyām | जयत्योः jáyatyoḥ | जयतीषु jáyatīṣu |
| Notes |
| ||
| Neuter at-stem declension of जयत् (jayat) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | जयत् jayat | जयती jayatī | जयन्ति jayanti |
| Vocative | जयत् jayat | जयती jayatī | जयन्ति jayanti |
| Accusative | जयत् jayat | जयती jayatī | जयन्ति jayanti |
| Instrumental | जयता jayatā | जयद्भ्याम् jayadbhyām | जयद्भिः jayadbhiḥ |
| Dative | जयते jayate | जयद्भ्याम् jayadbhyām | जयद्भ्यः jayadbhyaḥ |
| Ablative | जयतः jayataḥ | जयद्भ्याम् jayadbhyām | जयद्भ्यः jayadbhyaḥ |
| Genitive | जयतः jayataḥ | जयतोः jayatoḥ | जयताम् jayatām |
| Locative | जयति jayati | जयतोः jayatoḥ | जयत्सु jayatsu |
References
- Monier Williams (1899), “जयत्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 413.