जनितृ
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *ȷ́anHtŕ̥, from Proto-Indo-Iranian *ĵanHtŕ̥, from Proto-Indo-European *ǵénh₁tōr (“parent, begetter, father”). Cognate with Ancient Greek γενέτωρ (genétōr), Latin genitor.
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /d͡ʑɐ.n̪i.t̪ŕ̩/
- (Classical) IPA(key): /ˈd͡ʑɐ.n̪i.t̪r̩/
Noun
जनितृ • (janitṛ́) m
- a father
- Synonyms: पितृ (pitṛ́), जनक (janaka), तात (tātá)
- a progenitor
Declension
| Masculine ṛ-stem declension of जनितृ (janitṛ́) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | जनिता janitā́ | जनितारौ / जनितारा¹ janitā́rau / janitā́rā¹ | जनितारः janitā́raḥ |
| Vocative | जनितः jánitaḥ | जनितारौ / जनितारा¹ jánitārau / jánitārā¹ | जनितारः jánitāraḥ |
| Accusative | जनितारम् janitā́ram | जनितारौ / जनितारा¹ janitā́rau / janitā́rā¹ | जनितॄन् janitṝ́n |
| Instrumental | जनित्रा janitrā́ | जनितृभ्याम् janitṛ́bhyām | जनितृभिः janitṛ́bhiḥ |
| Dative | जनित्रे janitré | जनितृभ्याम् janitṛ́bhyām | जनितृभ्यः janitṛ́bhyaḥ |
| Ablative | जनितुः janitúḥ | जनितृभ्याम् janitṛ́bhyām | जनितृभ्यः janitṛ́bhyaḥ |
| Genitive | जनितुः janitúḥ | जनित्रोः janitróḥ | जनितॄणाम् janitṝṇā́m |
| Locative | जनितरि janitári | जनित्रोः janitróḥ | जनितृषु janitṛ́ṣu |
| Notes |
| ||