गल
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-European *gʷel- (“throat”). Cognate with Latin gula (“throat”) (whence English gullet), Persian گلو (galu, “throat”), Russian глотка (glotka), Old Armenian կուլ- (kul-).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /ɡɐ.l̪ɐ/
- (Classical) IPA(key): /ˈɡɐ.l̪ɐ/
Noun
गल • (gala) m
- throat
- neck
Declension
| Masculine a-stem declension of गल | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | गलः (galaḥ) | ||
| Gen. sg. | गलस्य (galasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | गलः (galaḥ) | गलौ (galau) | गलाः (galāḥ) |
| Vocative | गल (gala) | गलौ (galau) | गलाः (galāḥ) |
| Accusative | गलम् (galam) | गलौ (galau) | गलान् (galān) |
| Instrumental | गलेन (galena) | गलाभ्याम् (galābhyām) | गलैः (galaiḥ) |
| Dative | गलाय (galāya) | गलाभ्याम् (galābhyām) | गलेभ्यः (galebhyaḥ) |
| Ablative | गलात् (galāt) | गलाभ्याम् (galābhyām) | गलेभ्यः (galebhyaḥ) |
| Genitive | गलस्य (galasya) | गलयोः (galayoḥ) | गलानाम् (galānām) |
| Locative | गले (gale) | गलयोः (galayoḥ) | गलेषु (galeṣu) |
Descendants
- Bengali: গলা (gôla)
- Gujarati: ગળું (gaḷũ)
- Hindi: गला (galā)
- Konkani: गळो (gaḷô)
- Marathi: गळा (gaḷā)
- Punjabi: ਗਲਾ (galā)
- → Telugu: గళము (gaḷamu)
References
- Monier Williams (1899), “गल”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 350.