क्षय

क्षय

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit क्षय (kṣayá). Doublet of खै (khai).

Noun

क्षय • (kṣay) m (Urdu spelling کشی‎) (literary)

1. destruction
2. decline, failure

Declension

Declension of क्षय (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	क्षय kṣay	क्षय kṣay
oblique	क्षय kṣay	क्षयों kṣayõ
vocative	क्षय kṣay	क्षयो kṣayo

---

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• ᬓ᭄ᬱᬬ (Balinese script)
• ক্ষয (Assamese script)
• ক্ষয (Bengali script)
• 𑰎𑰿𑰬𑰧 (Bhaiksuki script)
• 𑀓𑁆𑀱𑀬 (Brahmi script)
• 𑌕𑍍𑌷𑌯 (Grantha script)
• ક્ષય (Gujarati script)
• ਕੑਸ਼ਯ (Gurmukhi script)
• ꦏ꧀ꦰꦪ (Javanese script)
• ក្ឞយ (Khmer script)
• ಕ್ಷಯ (Kannada script)
• ກ຺ຩຍ (Lao script)
• ക്ഷയ (Malayalam script)
• 𑘎𑘿𑘬𑘧 (Modi script)
• ᢉᢔᠠᠶ᠋ᠠ᠋ (Mongolian script)
• ᡬᢢᠠᠶᠠ (Manchu script)
• က္ၑယ (Burmese script)
• 𑦮𑧠𑧌𑧇 (Nandinagari script)
• 𑐎𑑂𑐲𑐫 (Newa script)
• କ୍ଷଯ (Oriya script)
• ꢒ꣄ꢰꢫ (Saurashtra script)
• 𑆑𑇀𑆰𑆪 (Sharada script)
• 𑖎𑖿𑖬𑖧 (Siddham script)
• ක්ෂය (Sinhalese script)
• క్షయ (Telugu script)
• กฺษย (Thai script)
• ཀྵ་ཡ (Tibetan script)
• 𑒏𑓂𑒭𑒨 (Tirhuta script)

Etymology 1

From Proto-Indo-Aryan *gẓʰayás, from Proto-Indo-Iranian *gžʰayás, from Proto-Indo-European *dʰgʷʰey- (“to perish, decline”). Cognate with Ancient Greek φθῐ́σῐς (phthísis), Old English dwīnan (whence English dwindle).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /kʂɐ.jɐ́/
• (Classical) IPA^(key): /ˈkʂɐ.jɐ/

Noun

क्षय • (kṣayá) m

1. decay, corrosion

   Synonyms: भ्रंश (bhraṃśá), विलयन (vilayana)

2. ruin, destruction

   Synonyms: नाश (nāśá), प्रलय (pralaya)

3. diminution, decline, wasting away

Declension

Masculine a-stem declension of क्षय (kṣayá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	क्षयः kṣayáḥ	क्षयौ kṣayaú	क्षयाः / क्षयासः¹ kṣayā́ḥ / kṣayā́saḥ¹
Vocative	क्षय kṣáya	क्षयौ kṣáyau	क्षयाः / क्षयासः¹ kṣáyāḥ / kṣáyāsaḥ¹
Accusative	क्षयम् kṣayám	क्षयौ kṣayaú	क्षयान् kṣayā́n
Instrumental	क्षयेण kṣayéṇa	क्षयाभ्याम् kṣayā́bhyām	क्षयैः / क्षयेभिः¹ kṣayaíḥ / kṣayébhiḥ¹
Dative	क्षयाय kṣayā́ya	क्षयाभ्याम् kṣayā́bhyām	क्षयेभ्यः kṣayébhyaḥ
Ablative	क्षयात् kṣayā́t	क्षयाभ्याम् kṣayā́bhyām	क्षयेभ्यः kṣayébhyaḥ
Genitive	क्षयस्य kṣayásya	क्षययोः kṣayáyoḥ	क्षयाणाम् kṣayā́ṇām
Locative	क्षये kṣayé	क्षययोः kṣayáyoḥ	क्षयेषु kṣayéṣu
Notes	¹Vedic

Derived terms

• क्षयरोग (kṣayaroga, “tuberculosis”)

Descendants

• → Old Marathi: क्षय (kṣaya)
  • → Marathi: क्षय (kṣay)
• Paisaci Prakrit:
  • Punjabi: ਖੈ (khai)
• Pali: khaya (“decay, ruin”)
  • → Thai: ขยะ (kà-yà, “rubbish”)
• Prakrit khaya
  • → Tamil: கயம் (kayam)
• Assamese: ক্ষয় (khoy) / খয় (khoy)
• Bengali: ক্ষয় (khôyô)
• Konkani: क्षय (kṣay)
• Nepali: क्षय (kṣaya)
• Oriya: କ୍ଷୟ (kṣôyô)
• Rajasthani: खे
• Sindhi: کَيِٴ‎
• Hindi: खै (khai)
• → Telugu: క్షయ (kṣaya)
• → Kannada: ಕ್ಷಯ (kṣaya)

Etymology 2

Formed on the root to dwell

Noun

क्षय • (kṣáya) m

1. place of abode, seat, house

Declension

Masculine a-stem declension of क्षय (kṣáya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	क्षयः kṣáyaḥ	क्षयौ kṣáyau	क्षयाः / क्षयासः¹ kṣáyāḥ / kṣáyāsaḥ¹
Vocative	क्षय kṣáya	क्षयौ kṣáyau	क्षयाः / क्षयासः¹ kṣáyāḥ / kṣáyāsaḥ¹
Accusative	क्षयम् kṣáyam	क्षयौ kṣáyau	क्षयान् kṣáyān
Instrumental	क्षयेण kṣáyeṇa	क्षयाभ्याम् kṣáyābhyām	क्षयैः / क्षयेभिः¹ kṣáyaiḥ / kṣáyebhiḥ¹
Dative	क्षयाय kṣáyāya	क्षयाभ्याम् kṣáyābhyām	क्षयेभ्यः kṣáyebhyaḥ
Ablative	क्षयात् kṣáyāt	क्षयाभ्याम् kṣáyābhyām	क्षयेभ्यः kṣáyebhyaḥ
Genitive	क्षयस्य kṣáyasya	क्षययोः kṣáyayoḥ	क्षयाणाम् kṣáyāṇām
Locative	क्षये kṣáye	क्षययोः kṣáyayoḥ	क्षयेषु kṣáyeṣu
Notes	¹Vedic