क्ष

क्ष

See also: कोष and कृषि

Translingual

Ligature

क्ष (kṣa)

1. Irregular ligature of क and ष

---

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *gẓʰā́s, from Proto-Indo-Iranian *ĵʰžā́s (compare Avestan 𐬰𐬃‎ (zā̊), Persian زمین‎), ultimately from Proto-Indo-European *dʰéǵʰōm (compare Russian земля́ (zemljá), Latvian zeme, Latin humus, Ancient Greek χθών (khthṓn)). Might be an innovation from earlier क्षम् (kṣám), which preserves the original feminine gender.

Noun

क्ष • (kṣá) m

1. field
2. the protector or cultivator of a field, peasant

Declension

Masculine a-stem declension of क्ष (kṣa)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	क्षः kṣaḥ	क्षौ kṣau	क्षाः / क्षासः¹ kṣāḥ / kṣāsaḥ¹
Vocative	क्ष kṣa	क्षौ kṣau	क्षाः / क्षासः¹ kṣāḥ / kṣāsaḥ¹
Accusative	क्षम् kṣam	क्षौ kṣau	क्षान् kṣān
Instrumental	क्षेण kṣeṇa	क्षाभ्याम् kṣābhyām	क्षैः / क्षेभिः¹ kṣaiḥ / kṣebhiḥ¹
Dative	क्षाय kṣāya	क्षाभ्याम् kṣābhyām	क्षेभ्यः kṣebhyaḥ
Ablative	क्षात् kṣāt	क्षाभ्याम् kṣābhyām	क्षेभ्यः kṣebhyaḥ
Genitive	क्षस्य kṣasya	क्षयोः kṣayoḥ	क्षाणाम् kṣāṇām
Locative	क्षे kṣe	क्षयोः kṣayoḥ	क्षेषु kṣeṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 324