कोप

कोप

See also: कपि, कापी, कृप्, and कृपा

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit कोप (kópa).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /koːp/

Noun

कोप • (kop) m

1. anger, wrath

Declension

Declension of कोप (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	कोप kop	कोप kop
oblique	कोप kop	कोपों kopõ
vocative	कोप kop	कोपो kopo

---

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *káwpas, from Proto-Indo-Iranian *káwpas, from Proto-Indo-European *kwep- (“to smoke, boil”). Cognate with Ancient Greek καπνός (kapnós, “smoke”), Latin vapor (“steam”), Old English hopa (whence English hope). The Sanskrit root is कुप् (kup, “to be agitated, to boil with rage”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /kɐ́w.pɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ˈkoː.pɐ/

Noun

कोप • (kópa) m

1. anger, fury, rage

   Synonyms: क्रोध (kródha), हेड (héḍa), रोष (roṣa)

2. ire, wrath
3. displeasure, umbrage
4. excitement

Declension

Masculine a-stem declension of कोप (kópa)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कोपः kópaḥ	कोपौ kópau	कोपाः / कोपासः¹ kópāḥ / kópāsaḥ¹
Vocative	कोप kópa	कोपौ kópau	कोपाः / कोपासः¹ kópāḥ / kópāsaḥ¹
Accusative	कोपम् kópam	कोपौ kópau	कोपान् kópān
Instrumental	कोपेन kópena	कोपाभ्याम् kópābhyām	कोपैः / कोपेभिः¹ kópaiḥ / kópebhiḥ¹
Dative	कोपाय kópāya	कोपाभ्याम् kópābhyām	कोपेभ्यः kópebhyaḥ
Ablative	कोपात् kópāt	कोपाभ्याम् kópābhyām	कोपेभ्यः kópebhyaḥ
Genitive	कोपस्य kópasya	कोपयोः kópayoḥ	कोपानाम् kópānām
Locative	कोपे kópe	कोपयोः kópayoḥ	कोपेषु kópeṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Assamese: কোপ (küp)
• Dhivehi: ކޯފާ‎ (kōfā)
• Kashmiri: कूफ् (kūph)
• → Hindi: कोप (kop)
• → Konkani: कोप
• → Marathi: कोप (kop)
• → Oriya: କୋପ (kopô)
• Pali: kopa
• → Punjabi: ਕੋਪ (kop)
• Sindhi: ڪوپُ‎
• → Kannada: ಕೋಪ (kōpa)
• → Malayalam: കോപം (kōpaṃ)
• → Tamil: கோபம் (kōpam), கோவம் (kōvam)
• → Telugu: కోపము (kōpamu)