केवल

केवल

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit केवल (kévala).

Adjective

केवल • (keval) (indeclinable, Urdu spelling کیول‎)

1. sole
2. one and only

Adverb

केवल • (keval) (Urdu spelling کیول‎)

1. only
2. solely
3. merely

Synonyms

• सिर्फ़ (sirf)

---

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• ᬓᬾᬯᬮ (Balinese script)
• কেৱল (Assamese script)
• কেবল (Bengali script)
• 𑰎𑰸𑰪𑰩 (Bhaiksuki script)
• 𑀓𑁂𑀯𑀮 (Brahmi script)
• 𑌕𑍇𑌵𑌲 (Grantha script)
• કેવલ (Gujarati script)
• ਕੇਵਲ (Gurmukhi script)
• ꦏꦺꦮꦭ (Javanese script)
• កេវល (Khmer script)
• ಕೇವಲ (Kannada script)
• ເກວລ (Lao script)
• കേവല (Malayalam script)
• 𑘎𑘹𑘪𑘩 (Modi script)
• ᢉᠧᠸᠠᠯᠠ᠋ (Mongolian script)
• ᡬᡝᠸᠠᠯᠠ (Manchu script)
• ကေဝလ (Burmese script)
• 𑦮𑧚𑧊𑧉 (Nandinagari script)
• 𑐎𑐾𑐰𑐮 (Newa script)
• କେଵଲ (Oriya script)
• ꢒꢾꢮꢭ (Saurashtra script)
• 𑆑𑆼𑆮𑆬 (Sharada script)
• 𑖎𑖸𑖪𑖩 (Siddham script)
• කේවල (Sinhalese script)
• కేవల (Telugu script)
• เกวล (Thai script)
• ཀེ་ཝ་ལ (Tibetan script)
• 𑒏𑒹𑒫𑒪 (Tirhuta script)

Etymology

Inherited from Proto-Indo-Aryan *káywalas, from Proto-Indo-Iranian *káywalas, from Proto-Indo-European *kéywelos (“alone”). Compare Latin *cael, caelebs (“single, unmarried”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /kɐ́j.ʋɐ.lɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ˈkeː.ʋɐ.l̪ɐ/

Adverb

केवल • (kévala)

1. entirely, wholly, absolutely
2. but
3. certainly, decidedly

Adjective

केवल • (kévala)

1. exclusively one’s one
2. sole, alone, unmingled, excluding others
3. not connected with anything else, isolated, abstract, absolute
4. simple, pure, uncompounded, unmingled
5. entire, whole, all
6. selfish, envious

Declension

Masculine a-stem declension of केवल (kévala)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	केवलः kévalaḥ	केवलौ kévalau	केवलाः / केवलासः¹ kévalāḥ / kévalāsaḥ¹
Vocative	केवल kévala	केवलौ kévalau	केवलाः / केवलासः¹ kévalāḥ / kévalāsaḥ¹
Accusative	केवलम् kévalam	केवलौ kévalau	केवलान् kévalān
Instrumental	केवलेन kévalena	केवलाभ्याम् kévalābhyām	केवलैः / केवलेभिः¹ kévalaiḥ / kévalebhiḥ¹
Dative	केवलाय kévalāya	केवलाभ्याम् kévalābhyām	केवलेभ्यः kévalebhyaḥ
Ablative	केवलात् kévalāt	केवलाभ्याम् kévalābhyām	केवलेभ्यः kévalebhyaḥ
Genitive	केवलस्य kévalasya	केवलयोः kévalayoḥ	केवलानाम् kévalānām
Locative	केवले kévale	केवलयोः kévalayoḥ	केवलेषु kévaleṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of केवला (kévalā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	केवला kévalā	केवले kévale	केवलाः kévalāḥ
Vocative	केवले kévale	केवले kévale	केवलाः kévalāḥ
Accusative	केवलाम् kévalām	केवले kévale	केवलाः kévalāḥ
Instrumental	केवलया / केवला¹ kévalayā / kévalā¹	केवलाभ्याम् kévalābhyām	केवलाभिः kévalābhiḥ
Dative	केवलायै kévalāyai	केवलाभ्याम् kévalābhyām	केवलाभ्यः kévalābhyaḥ
Ablative	केवलायाः kévalāyāḥ	केवलाभ्याम् kévalābhyām	केवलाभ्यः kévalābhyaḥ
Genitive	केवलायाः kévalāyāḥ	केवलयोः kévalayoḥ	केवलानाम् kévalānām
Locative	केवलायाम् kévalāyām	केवलयोः kévalayoḥ	केवलासु kévalāsu
Notes	¹Vedic

Neuter a-stem declension of केवल (kévala)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	केवलम् kévalam	केवले kévale	केवलानि / केवला¹ kévalāni / kévalā¹
Vocative	केवल kévala	केवले kévale	केवलानि / केवला¹ kévalāni / kévalā¹
Accusative	केवलम् kévalam	केवले kévale	केवलानि / केवला¹ kévalāni / kévalā¹
Instrumental	केवलेन kévalena	केवलाभ्याम् kévalābhyām	केवलैः / केवलेभिः¹ kévalaiḥ / kévalebhiḥ¹
Dative	केवलाय kévalāya	केवलाभ्याम् kévalābhyām	केवलेभ्यः kévalebhyaḥ
Ablative	केवलात् kévalāt	केवलाभ्याम् kévalābhyām	केवलेभ्यः kévalebhyaḥ
Genitive	केवलस्य kévalasya	केवलयोः kévalayoḥ	केवलानाम् kévalānām
Locative	केवले kévale	केवलयोः kévalayoḥ	केवलेषु kévaleṣu
Notes	¹Vedic

Noun

केवल • (kévala) m

1. a dancer, tumbler
2. name of a prince
3. name of a locality

Declension

Masculine a-stem declension of केवल (kevala)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	केवलः kevalaḥ	केवलौ kevalau	केवलाः / केवलासः¹ kevalāḥ / kevalāsaḥ¹
Vocative	केवल kevala	केवलौ kevalau	केवलाः / केवलासः¹ kevalāḥ / kevalāsaḥ¹
Accusative	केवलम् kevalam	केवलौ kevalau	केवलान् kevalān
Instrumental	केवलेन kevalena	केवलाभ्याम् kevalābhyām	केवलैः / केवलेभिः¹ kevalaiḥ / kevalebhiḥ¹
Dative	केवलाय kevalāya	केवलाभ्याम् kevalābhyām	केवलेभ्यः kevalebhyaḥ
Ablative	केवलात् kevalāt	केवलाभ्याम् kevalābhyām	केवलेभ्यः kevalebhyaḥ
Genitive	केवलस्य kevalasya	केवलयोः kevalayoḥ	केवलानाम् kevalānām
Locative	केवले kevale	केवलयोः kevalayoḥ	केवलेषु kevaleṣu
Notes	¹Vedic

Noun

केवल • (kévala) n

1. the doctrine of the absolute unity of spirit
2. the highest possible knowledge
3. Kerala

Declension

Neuter a-stem declension of केवल (kevala)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	केवलम् kevalam	केवले kevale	केवलानि / केवला¹ kevalāni / kevalā¹
Vocative	केवल kevala	केवले kevale	केवलानि / केवला¹ kevalāni / kevalā¹
Accusative	केवलम् kevalam	केवले kevale	केवलानि / केवला¹ kevalāni / kevalā¹
Instrumental	केवलेन kevalena	केवलाभ्याम् kevalābhyām	केवलैः / केवलेभिः¹ kevalaiḥ / kevalebhiḥ¹
Dative	केवलाय kevalāya	केवलाभ्याम् kevalābhyām	केवलेभ्यः kevalebhyaḥ
Ablative	केवलात् kevalāt	केवलाभ्याम् kevalābhyām	केवलेभ्यः kevalebhyaḥ
Genitive	केवलस्य kevalasya	केवलयोः kevalayoḥ	केवलानाम् kevalānām
Locative	केवले kevale	केवलयोः kevalayoḥ	केवलेषु kevaleṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• → Assamese: কেৱল (kewol)
• → Bengali: কেবল (kebôlô)
• Old Gujarati: केवलउं (kevalauṃ)
• → Gujarati: કેવળ (kevaḷ)
• → Hindi: केवल (keval)
• → Kannada: ಕೇವಲ (kēvala)
• → Malayalam: കേവലം (kēvalaṃ)
• → Marathi: केवळ (kevaḷ)
• → Punjabi: ਕੇਵਲ (keval)
• → Telugu: కేవలము (kēvalamu)

References

• Monier Williams (1899), “केवल”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 309.
• Turner, Ralph Lilley (1969–1985), “kḗvala”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press