कृपाण
See also: कांपणौ and कृपण
Sanskrit
Etymology
From कल्पयति (kalpáyati, “he orders, apportions, cuts, trims”).
Noun
कृपाण • (kṛpāṇa) m
- sword, dagger
Declension
| Masculine a-stem declension of कृपाण | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | कृपाणः (kṛpāṇaḥ) | ||
| Gen. sg. | कृपाणस्य (kṛpāṇasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | कृपाणः (kṛpāṇaḥ) | कृपाणौ (kṛpāṇau) | कृपाणाः (kṛpāṇāḥ) |
| Vocative | कृपाण (kṛpāṇa) | कृपाणौ (kṛpāṇau) | कृपाणाः (kṛpāṇāḥ) |
| Accusative | कृपाणम् (kṛpāṇam) | कृपाणौ (kṛpāṇau) | कृपाणान् (kṛpāṇān) |
| Instrumental | कृपाणेन (kṛpāṇena) | कृपाणाभ्याम् (kṛpāṇābhyām) | कृपाणैः (kṛpāṇaiḥ) |
| Dative | कृपाणाय (kṛpāṇāya) | कृपाणाभ्याम् (kṛpāṇābhyām) | कृपाणेभ्यः (kṛpāṇebhyaḥ) |
| Ablative | कृपाणात् (kṛpāṇāt) | कृपाणाभ्याम् (kṛpāṇābhyām) | कृपाणेभ्यः (kṛpāṇebhyaḥ) |
| Genitive | कृपाणस्य (kṛpāṇasya) | कृपाणयोः (kṛpāṇayoḥ) | कृपाणानाम् (kṛpāṇānām) |
| Locative | कृपाणे (kṛpāṇe) | कृपाणयोः (kṛpāṇayoḥ) | कृपाणेषु (kṛpāṇeṣu) |