कारागार

कारागार

Hindi

Etymology

From Sanskrit कारागार (kārāgārá).

Noun

कारागार • (kārāgār) m (Urdu spelling کاراگار‎)

1. prison, jail, a place of confinement

   कारागार में कई कोठरियाँ होती हैं

   kārāgār mẽ kaī koṭhriyā̃ hotī ha͠i

   There are many cells in a prison

   Synonyms: बन्दीघर (bandīghar), क़ैदख़ाना (qaidxānā), जेल (jel)

Declension

Declension of कारागार (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	कारागार kārāgār	कारागार kārāgār
oblique	कारागार kārāgār	कारागारों kārāgārõ
vocative	कारागार kārāgār	कारागारो kārāgāro

References

• John T. Platts (accessed 08-20-2012), “A Dictionary of Urdu, Classical Hindi, and English”, in (please provide the title of the work)‎

---

Sanskrit

Etymology

Compounded from कारा (kārā, “imprisonment”) +‎ आगार (āgāra, “place”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /kɑː.ɾɑː.ɡɑː.ɾɐ́/
• (Classical) IPA^(key): /kɑː.ɾɑːˈɡɑː.ɾɐ/

Noun

कारागार • (kārāgārá) n

1. prisonhouse, jail

Declension

Neuter a-stem declension of कारागार (kārāgāra)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कारागारम् kārāgāram	कारागारे kārāgāre	कारागाराणि / कारागारा¹ kārāgārāṇi / kārāgārā¹
Vocative	कारागार kārāgāra	कारागारे kārāgāre	कारागाराणि / कारागारा¹ kārāgārāṇi / kārāgārā¹
Accusative	कारागारम् kārāgāram	कारागारे kārāgāre	कारागाराणि / कारागारा¹ kārāgārāṇi / kārāgārā¹
Instrumental	कारागारेण kārāgāreṇa	कारागाराभ्याम् kārāgārābhyām	कारागारैः / कारागारेभिः¹ kārāgāraiḥ / kārāgārebhiḥ¹
Dative	कारागाराय kārāgārāya	कारागाराभ्याम् kārāgārābhyām	कारागारेभ्यः kārāgārebhyaḥ
Ablative	कारागारात् kārāgārāt	कारागाराभ्याम् kārāgārābhyām	कारागारेभ्यः kārāgārebhyaḥ
Genitive	कारागारस्य kārāgārasya	कारागारयोः kārāgārayoḥ	कारागाराणाम् kārāgārāṇām
Locative	कारागारे kārāgāre	कारागारयोः kārāgārayoḥ	कारागारेषु kārāgāreṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• → Hindustani:
  • Hindi: कारागार (kārāgār)
  • Urdu: کاراگار‎
• → Telugu: కారాగారము (kārāgāramu)