कर्मधारय
Sanskrit
Etymology
From कर्मन् (karman, “work; duty; act; first member of a compound”) + धारय (dhāraya, “bearing”).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /kɐɽ.mɐ.d̪ʱɑː.ɽɐ.jɐ/
- (Classical) IPA(key): /kɐɽ.mɐˈd̪ʱɑː.ɽɐ.jɐ/
Noun
कर्मधारय • (karmadhāraya) m
- (grammar, lexicography) a tatpuruṣa compound in which the first member modifies the second; if split the two components would be in the same case
Declension
| Masculine a-stem declension of कर्मधारय (karmadhāraya) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | कर्मधारयः karmadhārayaḥ | कर्मधारयौ karmadhārayau | कर्मधारयाः / कर्मधारयासः¹ karmadhārayāḥ / karmadhārayāsaḥ¹ |
| Vocative | कर्मधारय karmadhāraya | कर्मधारयौ karmadhārayau | कर्मधारयाः / कर्मधारयासः¹ karmadhārayāḥ / karmadhārayāsaḥ¹ |
| Accusative | कर्मधारयम् karmadhārayam | कर्मधारयौ karmadhārayau | कर्मधारयान् karmadhārayān |
| Instrumental | कर्मधारयेण karmadhārayeṇa | कर्मधारयाभ्याम् karmadhārayābhyām | कर्मधारयैः / कर्मधारयेभिः¹ karmadhārayaiḥ / karmadhārayebhiḥ¹ |
| Dative | कर्मधारयाय karmadhārayāya | कर्मधारयाभ्याम् karmadhārayābhyām | कर्मधारयेभ्यः karmadhārayebhyaḥ |
| Ablative | कर्मधारयात् karmadhārayāt | कर्मधारयाभ्याम् karmadhārayābhyām | कर्मधारयेभ्यः karmadhārayebhyaḥ |
| Genitive | कर्मधारयस्य karmadhārayasya | कर्मधारययोः karmadhārayayoḥ | कर्मधारयाणाम् karmadhārayāṇām |
| Locative | कर्मधारये karmadhāraye | कर्मधारययोः karmadhārayayoḥ | कर्मधारयेषु karmadhārayeṣu |
| Notes |
| ||
References
- Monier Williams (1899), “कर्मधारय”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 259.