करि

करि

Pali

Alternative forms

• kari (Latin script)
• 𑀓𑀭𑀺 (Brahmi script)
• করি (Bengali script)
• කරි (Sinhalese script)
• ကရိ or ၵရိ (Burmese script)
• กริ or กะริ (Thai script)
• ᨠᩁᩥ (Tai Tham script)
• ກຣິ or ກະຣິ (Lao script)
• ករិ (Khmer script)

Verb

करि

1. Devanagari script form of kari, which is second/third-person singular aorist active of करोति (karoti, “to do”)

---

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• ᬓᬭᬶ (Balinese script)
• কৰি (Assamese script)
• করি (Bengali script)
• 𑰎𑰨𑰰 (Bhaiksuki script)
• 𑀓𑀭𑀺 (Brahmi script)
• 𑌕𑌰𑌿 (Grantha script)
• કરિ (Gujarati script)
• ਕਰਿ (Gurmukhi script)
• ꦏꦫꦶ (Javanese script)
• ករិ (Khmer script)
• ಕರಿ (Kannada script)
• ກຣິ (Lao script)
• കരി (Malayalam script)
• 𑘎𑘨𑘱 (Modi script)
• ᢉᠠᠷᢈ (Mongolian script)
• ᡬᠠᡵᡳ (Manchu script)
• ကရိ (Burmese script)
• 𑦮𑧈𑧒 (Nandinagari script)
• 𑐎𑐬𑐶 (Newa script)
• କରି (Oriya script)
• ꢒꢬꢶ (Saurashtra script)
• 𑆑𑆫𑆴 (Sharada script)
• 𑖎𑖨𑖰 (Siddham script)
• කරි (Sinhalese script)
• కరి (Telugu script)
• กริ (Thai script)
• ཀ་རི (Tibetan script)
• 𑒏𑒩𑒱 (Tirhuta script)

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /kɐ.ɾi/
• (Classical) IPA^(key): /ˈkɐ.ɾi/

Etymology 1

From the root कृ (kṛ, “to do”).

Adjective

करि • (kari)

1. causing, accomplishing

Declension

Masculine i-stem declension of करि (kari)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	करिः kariḥ	करी karī	करयः karayaḥ
Vocative	करे kare	करी karī	करयः karayaḥ
Accusative	करिम् karim	करी karī	करीन् karīn
Instrumental	करिणा / कर्या¹ kariṇā / karyā¹	करिभ्याम् karibhyām	करिभिः karibhiḥ
Dative	करये / कर्ये² karaye / karye²	करिभ्याम् karibhyām	करिभ्यः karibhyaḥ
Ablative	करेः / कर्यः² kareḥ / karyaḥ²	करिभ्याम् karibhyām	करिभ्यः karibhyaḥ
Genitive	करेः / कर्यः² kareḥ / karyaḥ²	कर्योः karyoḥ	करीणाम् karīṇām
Locative	करौ karau	कर्योः karyoḥ	करिषु kariṣu
Notes	¹Vedic ²Less common

Feminine i-stem declension of करि (kari)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	करिः kariḥ	करी karī	करयः karayaḥ
Vocative	करे kare	करी karī	करयः karayaḥ
Accusative	करिम् karim	करी karī	करीः karīḥ
Instrumental	कर्या karyā	करिभ्याम् karibhyām	करिभिः karibhiḥ
Dative	करये / कर्ये¹ / कर्यै² karaye / karye¹ / karyai²	करिभ्याम् karibhyām	करिभ्यः karibhyaḥ
Ablative	करेः / कर्याः² kareḥ / karyāḥ²	करिभ्याम् karibhyām	करिभ्यः karibhyaḥ
Genitive	करेः / कर्याः² kareḥ / karyāḥ²	कर्योः karyoḥ	करीणाम् karīṇām
Locative	करौ / कर्याम्² karau / karyām²	कर्योः karyoḥ	करिषु kariṣu
Notes	¹Less common ²Later Sanskrit

Neuter i-stem declension of करि (kari)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	करि kari	करिणी kariṇī	करी / करि / करीणि¹ karī / kari / karīṇi¹
Vocative	करि / करे kari / kare	करिणी kariṇī	करी / करि / करीणि¹ karī / kari / karīṇi¹
Accusative	करि kari	करिणी kariṇī	करी / करि / करीणि¹ karī / kari / karīṇi¹
Instrumental	करिणा / कर्या² kariṇā / karyā²	करिभ्याम् karibhyām	करिभिः karibhiḥ
Dative	करये / कर्ये³ karaye / karye³	करिभ्याम् karibhyām	करिभ्यः karibhyaḥ
Ablative	करेः / करिणः¹ / कर्यः³ kareḥ / kariṇaḥ¹ / karyaḥ³	करिभ्याम् karibhyām	करिभ्यः karibhyaḥ
Genitive	करेः / करिणः¹ / कर्यः³ kareḥ / kariṇaḥ¹ / karyaḥ³	करिणोः kariṇoḥ	करीणाम् karīṇām
Locative	करिणि kariṇi	करिणोः kariṇoḥ	करिषु kariṣu
Notes	¹Later Sanskrit ²Vedic ³Less common

Noun

करि • (kari) m

1. hand

Declension

Masculine i-stem declension of करि (kari)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	करिः kariḥ	करी karī	करयः karayaḥ
Vocative	करे kare	करी karī	करयः karayaḥ
Accusative	करिम् karim	करी karī	करीन् karīn
Instrumental	करिणा / कर्या¹ kariṇā / karyā¹	करिभ्याम् karibhyām	करिभिः karibhiḥ
Dative	करये / कर्ये² karaye / karye²	करिभ्याम् karibhyām	करिभ्यः karibhyaḥ
Ablative	करेः / कर्यः² kareḥ / karyaḥ²	करिभ्याम् karibhyām	करिभ्यः karibhyaḥ
Genitive	करेः / कर्यः² kareḥ / karyaḥ²	कर्योः karyoḥ	करीणाम् karīṇām
Locative	करौ karau	कर्योः karyoḥ	करिषु kariṣu
Notes	¹Vedic ²Less common

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

करि • (kari)

1. combining form of करिन् (karin)