उपरम
Sanskrit
Noun
उपरम • (upa-rama) m
- cessation, stopping, expiration
- leaving off, desisting, giving up
- death
Declension
| Masculine a-stem declension of उपरम | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | उपरमः (uparamaḥ) | ||
| Gen. sg. | उपरमस्य (uparamasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | उपरमः (uparamaḥ) | उपरमौ (uparamau) | उपरमाः (uparamāḥ) |
| Vocative | उपरम (uparama) | उपरमौ (uparamau) | उपरमाः (uparamāḥ) |
| Accusative | उपरमम् (uparamam) | उपरमौ (uparamau) | उपरमान् (uparamān) |
| Instrumental | उपरमेण (uparameṇa) | उपरमाभ्याम् (uparamābhyām) | उपरमैः (uparamaiḥ) |
| Dative | उपरमाय (uparamāya) | उपरमाभ्याम् (uparamābhyām) | उपरमेभ्यः (uparamebhyaḥ) |
| Ablative | उपरमात् (uparamāt) | उपरमाभ्याम् (uparamābhyām) | उपरमेभ्यः (uparamebhyaḥ) |
| Genitive | उपरमस्य (uparamasya) | उपरमयोः (uparamayoḥ) | उपरमाणाम् (uparamāṇām) |
| Locative | उपरमे (uparame) | उपरमयोः (uparamayoḥ) | उपरमेषु (uparameṣu) |
References
- Monier Williams (1899), “उपरम”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0204.