उद्गातृ
Sanskrit
Noun
उद्गातृ • (ud-gātṛ́) m
- one of the four chief-priests (namely the one who chants the hymns of the sāmaveda), chanter
- RV 2.43.2a
- उद्गातेव शकुने साम गायसि बरह्मपुत्र इव सवनेषु शंससि |
- वर्षेव वाजी शिशुमतीरपीत्या सर्वतो नः शकुने भद्रमा वद विश्वतो नः शकुने पुण्यमा वद ||
- udghāteva śakune sāma ghāyasi brahmaputra iva savaneṣu śaṃsasi |
- vṛṣeva vājī śiśumatīrapītyā sarvato naḥ śakune bhadramā vada viśvato naḥ śakune puṇyamā vada ||
- Thou like the chanter-priest chantest the Sāma, Bird; thou singest at libations like a Brahman's son.
- Even as a vigorous horse when he comes near the mare, announce to us good fortune, Bird, on every side, proclaim in all directions happy luck, O Bird.
- RV 2.43.2a
Declension
| Masculine ṛ-stem declension of उद्गातृ | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | उद्गाता (udgātā) | ||
| Gen. sg. | उद्गातुः (udgātuḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | उद्गाता (udgātā) | उद्गातारौ (udgātārau) | उद्गातारः (udgātāraḥ) |
| Vocative | उद्गातर् (udgātar) | उद्गातारौ (udgātārau) | उद्गातारः (udgātāraḥ) |
| Accusative | उद्गातारम् (udgātāram) | उद्गातारौ (udgātārau) | उद्गातॄन् (udgātṝn) |
| Instrumental | उद्गात्रा (udgātrā) | उद्गातृभ्याम् (udgātṛbhyām) | उद्गातृभिः (udgātṛbhiḥ) |
| Dative | उद्गात्रे (udgātre) | उद्गातृभ्याम् (udgātṛbhyām) | उद्गातृभ्यः (udgātṛbhyaḥ) |
| Ablative | उद्गातुः (udgātuḥ) | उद्गातृभ्याम् (udgātṛbhyām) | उद्गातृभ्यः (udgātṛbhyaḥ) |
| Genitive | उद्गातुः (udgātuḥ) | उद्गात्रोः (udgātroḥ) | उद्गातॄणाम् (udgātṝṇām) |
| Locative | उद्गातरि (udgātari) | उद्गात्रोः (udgātroḥ) | उद्गातृषु (udgātṛṣu) |
References
- Monier Williams (1899), “उद्गातृ”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0187.