अप्रमाद

अप्रमाद

Sanskrit

Etymology

अ- (a-, “un-”) +‎ प्रमाद (pramā́da, “carelessness”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐp.ɾɐ.mɑː.dɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ɐp.ɾɐˈmɑː.d̪ɐ/

Noun

अप्रमाद • (apramāda) m

1. vigilance; mindfulness; attentiveness; heedfulness; alertness

   Antonym: प्रमाद (pramā́da)

Declension

Masculine a-stem declension of अप्रमाद (apramāda)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अप्रमादः apramādaḥ	अप्रमादौ apramādau	अप्रमादाः / अप्रमादासः¹ apramādāḥ / apramādāsaḥ¹
Vocative	अप्रमाद apramāda	अप्रमादौ apramādau	अप्रमादाः / अप्रमादासः¹ apramādāḥ / apramādāsaḥ¹
Accusative	अप्रमादम् apramādam	अप्रमादौ apramādau	अप्रमादान् apramādān
Instrumental	अप्रमादेन apramādena	अप्रमादाभ्याम् apramādābhyām	अप्रमादैः / अप्रमादेभिः¹ apramādaiḥ / apramādebhiḥ¹
Dative	अप्रमादाय apramādāya	अप्रमादाभ्याम् apramādābhyām	अप्रमादेभ्यः apramādebhyaḥ
Ablative	अप्रमादात् apramādāt	अप्रमादाभ्याम् apramādābhyām	अप्रमादेभ्यः apramādebhyaḥ
Genitive	अप्रमादस्य apramādasya	अप्रमादयोः apramādayoḥ	अप्रमादानाम् apramādānām
Locative	अप्रमादे apramāde	अप्रमादयोः apramādayoḥ	अप्रमादेषु apramādeṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Pali: appamāda

Adjective

अप्रमाद • (apramāda)

1. careful; cautious

Declension

Masculine a-stem declension of अप्रमाद (apramāda)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अप्रमादः apramādaḥ	अप्रमादौ apramādau	अप्रमादाः / अप्रमादासः¹ apramādāḥ / apramādāsaḥ¹
Vocative	अप्रमाद apramāda	अप्रमादौ apramādau	अप्रमादाः / अप्रमादासः¹ apramādāḥ / apramādāsaḥ¹
Accusative	अप्रमादम् apramādam	अप्रमादौ apramādau	अप्रमादान् apramādān
Instrumental	अप्रमादेन apramādena	अप्रमादाभ्याम् apramādābhyām	अप्रमादैः / अप्रमादेभिः¹ apramādaiḥ / apramādebhiḥ¹
Dative	अप्रमादाय apramādāya	अप्रमादाभ्याम् apramādābhyām	अप्रमादेभ्यः apramādebhyaḥ
Ablative	अप्रमादात् apramādāt	अप्रमादाभ्याम् apramādābhyām	अप्रमादेभ्यः apramādebhyaḥ
Genitive	अप्रमादस्य apramādasya	अप्रमादयोः apramādayoḥ	अप्रमादानाम् apramādānām
Locative	अप्रमादे apramāde	अप्रमादयोः apramādayoḥ	अप्रमादेषु apramādeṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of अप्रमादा (apramādā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अप्रमादा apramādā	अप्रमादे apramāde	अप्रमादाः apramādāḥ
Vocative	अप्रमादे apramāde	अप्रमादे apramāde	अप्रमादाः apramādāḥ
Accusative	अप्रमादाम् apramādām	अप्रमादे apramāde	अप्रमादाः apramādāḥ
Instrumental	अप्रमादया / अप्रमादा¹ apramādayā / apramādā¹	अप्रमादाभ्याम् apramādābhyām	अप्रमादाभिः apramādābhiḥ
Dative	अप्रमादायै apramādāyai	अप्रमादाभ्याम् apramādābhyām	अप्रमादाभ्यः apramādābhyaḥ
Ablative	अप्रमादायाः apramādāyāḥ	अप्रमादाभ्याम् apramādābhyām	अप्रमादाभ्यः apramādābhyaḥ
Genitive	अप्रमादायाः apramādāyāḥ	अप्रमादयोः apramādayoḥ	अप्रमादानाम् apramādānām
Locative	अप्रमादायाम् apramādāyām	अप्रमादयोः apramādayoḥ	अप्रमादासु apramādāsu
Notes	¹Vedic

Neuter a-stem declension of अप्रमाद (apramāda)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अप्रमादम् apramādam	अप्रमादे apramāde	अप्रमादानि / अप्रमादा¹ apramādāni / apramādā¹
Vocative	अप्रमाद apramāda	अप्रमादे apramāde	अप्रमादानि / अप्रमादा¹ apramādāni / apramādā¹
Accusative	अप्रमादम् apramādam	अप्रमादे apramāde	अप्रमादानि / अप्रमादा¹ apramādāni / apramādā¹
Instrumental	अप्रमादेन apramādena	अप्रमादाभ्याम् apramādābhyām	अप्रमादैः / अप्रमादेभिः¹ apramādaiḥ / apramādebhiḥ¹
Dative	अप्रमादाय apramādāya	अप्रमादाभ्याम् apramādābhyām	अप्रमादेभ्यः apramādebhyaḥ
Ablative	अप्रमादात् apramādāt	अप्रमादाभ्याम् apramādābhyām	अप्रमादेभ्यः apramādebhyaḥ
Genitive	अप्रमादस्य apramādasya	अप्रमादयोः apramādayoḥ	अप्रमादानाम् apramādānām
Locative	अप्रमादे apramāde	अप्रमादयोः apramādayoḥ	अप्रमादेषु apramādeṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899), “अप्रमाद”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 58.
• Goldstücker, Theodor; Wilson, Horace (1856), “अप्रमाद”, in A Dictionary, Sanskrit and English: […], Berlin: A Asher And Co., OCLC 61965219, page 214.
• Apte, Vaman Shivram (1890), “अप्रमाद”, in The practical Sanskrit-English dictionary, Poona: Prasad Prakashan