अनुस्वार

अनुस्वार

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit अनुस्वार (anusvāra), from अनु- (anu-) +‎ स्वार (svāra).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /ə.nʊs.ʋɑːɾ/, [ə.n̪ʊs̪.ʋäːɾ]

Noun

अनुस्वार • (anusvār) m (Urdu spelling انسوار‎)

1. (grammar, typography) anusvara (the dot nasal vowel marker of the Devanagari script)

Declension

Declension of अनुस्वार (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	अनुस्वार anusvār	अनुस्वार anusvār
oblique	अनुस्वार anusvār	अनुस्वारों anusvārõ
vocative	अनुस्वार anusvār	अनुस्वारो anusvāro

See also

• ं (̃)
• चन्द्रबिन्दु (candrabindu)

---

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• ᬅᬦᬸᬲ᭄ᬯᬵᬭ (Balinese script)
• অনুস্ৱাৰ (Assamese script)
• অনুস্বার (Bengali script)
• 𑰀𑰡𑰲𑰭𑰿𑰪𑰯𑰨 (Bhaiksuki script)
• 𑀅𑀦𑀼𑀲𑁆𑀯𑀸𑀭 (Brahmi script)
• 𑌅𑌨𑍁𑌸𑍍𑌵𑌾𑌰 (Grantha script)
• અનુસ્વાર (Gujarati script)
• ਅਨੁਸੑਵਾਰ (Gurmukhi script)
• ꦄꦤꦸꦱ꧀ꦮꦴꦫ (Javanese script)
• អនុស្វារ (Khmer script)
• ಅನುಸ್ವಾರ (Kannada script)
• ອນຸສ຺ວາຣ (Lao script)
• അനുസ്വാര (Malayalam script)
• 𑘀𑘡𑘳𑘭𑘿𑘪𑘰𑘨 (Modi script)
• ᠠᠨᠤᠰᢦ᠎ᠠᠷᠠ᠋ (Mongolian script)
• ᠠᠨᡠᠰ᠌ᠣᠸᠠ᠎᠊ᠠᡵᠠ (Manchu script)
• အနုသွာရ (Burmese script)
• 𑦠𑧁𑧔𑧍𑧠𑧊𑧑𑧈 (Nandinagari script)
• 𑐀𑐣𑐸𑐳𑑂𑐰𑐵𑐬 (Newa script)
• ଅନୁସ୍ଵାର (Oriya script)
• ꢂꢥꢸꢱ꣄ꢮꢵꢬ (Saurashtra script)
• 𑆃𑆤𑆶𑆱𑇀𑆮𑆳𑆫 (Sharada script)
• 𑖀𑖡𑖲𑖭𑖿𑖪𑖯𑖨 (Siddham script)
• අනුස්වාර (Sinhalese script)
• అనుస్వార (Telugu script)
• อนุสฺวาร (Thai script)
• ཨ་ནུ་སྭཱ་ར (Tibetan script)
• 𑒁𑒢𑒳𑒮𑓂𑒫𑒰𑒩 (Tirhuta script)

Etymology

From अनु- (anu-, “along; with; after”) +‎ स्वृ (svṛ, “to sound; to utter”, root) +‎ -अ (-a, nominalization suffix) with vṛddhi of the root.

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ɐ.n̪us̪ˈʋɑː.ɾɐ/

Noun

अनुस्वार • (anusvāra) m

1. (phonetics) anusvara, the "after-sound" (a nasal consonant following a vowel; denoted by a dot or circle in various scripts and by ṃ in IAST)

Declension

Masculine a-stem declension of अनुस्वार (anusvāra)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अनुस्वारः anusvāraḥ	अनुस्वारौ anusvārau	अनुस्वाराः / अनुस्वारासः¹ anusvārāḥ / anusvārāsaḥ¹
Vocative	अनुस्वार anusvāra	अनुस्वारौ anusvārau	अनुस्वाराः / अनुस्वारासः¹ anusvārāḥ / anusvārāsaḥ¹
Accusative	अनुस्वारम् anusvāram	अनुस्वारौ anusvārau	अनुस्वारान् anusvārān
Instrumental	अनुस्वारेण anusvāreṇa	अनुस्वाराभ्याम् anusvārābhyām	अनुस्वारैः / अनुस्वारेभिः¹ anusvāraiḥ / anusvārebhiḥ¹
Dative	अनुस्वाराय anusvārāya	अनुस्वाराभ्याम् anusvārābhyām	अनुस्वारेभ्यः anusvārebhyaḥ
Ablative	अनुस्वारात् anusvārāt	अनुस्वाराभ्याम् anusvārābhyām	अनुस्वारेभ्यः anusvārebhyaḥ
Genitive	अनुस्वारस्य anusvārasya	अनुस्वारयोः anusvārayoḥ	अनुस्वाराणाम् anusvārāṇām
Locative	अनुस्वारे anusvāre	अनुस्वारयोः anusvārayoḥ	अनुस्वारेषु anusvāreṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899), “अनुस्वार”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 41/2.