अनुदात्त

अनुदात्त

Sanskrit

Adjective

अनुदात्त • (an-udātta)

1. not raised, not elevated, not pronounced with the उदात्त (udātta) accent, grave
2. accentless, having the neutral general tone neither high nor low
3. having the one monotonous ordinary intonation which belongs to the generality of syllables in a sentence

Declension

Masculine a-stem declension of अनुदात्त
Nom. sg.	अनुदात्तः (anudāttaḥ)
Gen. sg.	अनुदात्तस्य (anudāttasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अनुदात्तः (anudāttaḥ)	अनुदात्तौ (anudāttau)	अनुदात्ताः (anudāttāḥ)
Vocative	अनुदात्त (anudātta)	अनुदात्तौ (anudāttau)	अनुदात्ताः (anudāttāḥ)
Accusative	अनुदात्तम् (anudāttam)	अनुदात्तौ (anudāttau)	अनुदात्तान् (anudāttān)
Instrumental	अनुदात्तेन (anudāttena)	अनुदात्ताभ्याम् (anudāttābhyām)	अनुदात्तैः (anudāttaiḥ)
Dative	अनुदात्ताय (anudāttāya)	अनुदात्ताभ्याम् (anudāttābhyām)	अनुदात्तेभ्यः (anudāttebhyaḥ)
Ablative	अनुदात्तात् (anudāttāt)	अनुदात्ताभ्याम् (anudāttābhyām)	अनुदात्तेभ्यः (anudāttebhyaḥ)
Genitive	अनुदात्तस्य (anudāttasya)	अनुदात्तयोः (anudāttayoḥ)	अनुदात्तानाम् (anudāttānām)
Locative	अनुदात्ते (anudātte)	अनुदात्तयोः (anudāttayoḥ)	अनुदात्तेषु (anudātteṣu)

Feminine ā-stem declension of अनुदात्त
Nom. sg.	अनुदात्ता (anudāttā)
Gen. sg.	अनुदात्तायाः (anudāttāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अनुदात्ता (anudāttā)	अनुदात्ते (anudātte)	अनुदात्ताः (anudāttāḥ)
Vocative	अनुदात्ते (anudātte)	अनुदात्ते (anudātte)	अनुदात्ताः (anudāttāḥ)
Accusative	अनुदात्ताम् (anudāttām)	अनुदात्ते (anudātte)	अनुदात्ताः (anudāttāḥ)
Instrumental	अनुदात्तया (anudāttayā)	अनुदात्ताभ्याम् (anudāttābhyām)	अनुदात्ताभिः (anudāttābhiḥ)
Dative	अनुदात्तायै (anudāttāyai)	अनुदात्ताभ्याम् (anudāttābhyām)	अनुदात्ताभ्यः (anudāttābhyaḥ)
Ablative	अनुदात्तायाः (anudāttāyāḥ)	अनुदात्ताभ्याम् (anudāttābhyām)	अनुदात्ताभ्यः (anudāttābhyaḥ)
Genitive	अनुदात्तायाः (anudāttāyāḥ)	अनुदात्तयोः (anudāttayoḥ)	अनुदात्तानाम् (anudāttānām)
Locative	अनुदात्तायाम् (anudāttāyām)	अनुदात्तयोः (anudāttayoḥ)	अनुदात्तासु (anudāttāsu)

Neuter a-stem declension of अनुदात्त
Nom. sg.	अनुदात्तम् (anudāttam)
Gen. sg.	अनुदात्तस्य (anudāttasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अनुदात्तम् (anudāttam)	अनुदात्ते (anudātte)	अनुदात्तानि (anudāttāni)
Vocative	अनुदात्त (anudātta)	अनुदात्ते (anudātte)	अनुदात्तानि (anudāttāni)
Accusative	अनुदात्तम् (anudāttam)	अनुदात्ते (anudātte)	अनुदात्तानि (anudāttāni)
Instrumental	अनुदात्तेन (anudāttena)	अनुदात्ताभ्याम् (anudāttābhyām)	अनुदात्तैः (anudāttaiḥ)
Dative	अनुदात्ताय (anudāttāya)	अनुदात्ताभ्याम् (anudāttābhyām)	अनुदात्तेभ्यः (anudāttebhyaḥ)
Ablative	अनुदात्तात् (anudāttāt)	अनुदात्ताभ्याम् (anudāttābhyām)	अनुदात्तेभ्यः (anudāttebhyaḥ)
Genitive	अनुदात्तस्य (anudāttasya)	अनुदात्तयोः (anudāttayoḥ)	अनुदात्तानाम् (anudāttānām)
Locative	अनुदात्ते (anudātte)	अनुदात्तयोः (anudāttayoḥ)	अनुदात्तेषु (anudātteṣu)

Noun

अनुदात्त • (an-udātta) m

1. anudātta

Declension

Masculine a-stem declension of अनुदात्त
Nom. sg.	अनुदात्तः (anudāttaḥ)
Gen. sg.	अनुदात्तस्य (anudāttasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अनुदात्तः (anudāttaḥ)	अनुदात्तौ (anudāttau)	अनुदात्ताः (anudāttāḥ)
Vocative	अनुदात्त (anudātta)	अनुदात्तौ (anudāttau)	अनुदात्ताः (anudāttāḥ)
Accusative	अनुदात्तम् (anudāttam)	अनुदात्तौ (anudāttau)	अनुदात्तान् (anudāttān)
Instrumental	अनुदात्तेन (anudāttena)	अनुदात्ताभ्याम् (anudāttābhyām)	अनुदात्तैः (anudāttaiḥ)
Dative	अनुदात्ताय (anudāttāya)	अनुदात्ताभ्याम् (anudāttābhyām)	अनुदात्तेभ्यः (anudāttebhyaḥ)
Ablative	अनुदात्तात् (anudāttāt)	अनुदात्ताभ्याम् (anudāttābhyām)	अनुदात्तेभ्यः (anudāttebhyaḥ)
Genitive	अनुदात्तस्य (anudāttasya)	अनुदात्तयोः (anudāttayoḥ)	अनुदात्तानाम् (anudāttānām)
Locative	अनुदात्ते (anudātte)	अनुदात्तयोः (anudāttayoḥ)	अनुदात्तेषु (anudātteṣu)