अचित्ति

अचित्ति

Sanskrit

Noun

अचित्ति • (á-citti) f

1. want of sense, infatuation
2. (figuratively said of) an infatuated man

Declension

Feminine i-stem declension of अचित्ति
Nom. sg.	अचित्तिः (acittiḥ)
Gen. sg.	अचित्त्याः / अचित्तेः (acittyāḥ / acitteḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अचित्तिः (acittiḥ)	अचित्ती (acittī)	अचित्तयः (acittayaḥ)
Vocative	अचित्ते (acitte)	अचित्ती (acittī)	अचित्तयः (acittayaḥ)
Accusative	अचित्तिम् (acittim)	अचित्ती (acittī)	अचित्तीः (acittīḥ)
Instrumental	अचित्त्या (acittyā)	अचित्तिभ्याम् (acittibhyām)	अचित्तिभिः (acittibhiḥ)
Dative	अचित्त्यै / अचित्तये (acittyai / acittaye)	अचित्तिभ्याम् (acittibhyām)	अचित्तिभ्यः (acittibhyaḥ)
Ablative	अचित्त्याः / अचित्तेः (acittyāḥ / acitteḥ)	अचित्तिभ्याम् (acittibhyām)	अचित्तिभ्यः (acittibhyaḥ)
Genitive	अचित्त्याः / अचित्तेः (acittyāḥ / acitteḥ)	अचित्त्योः (acittyoḥ)	अचित्तीनाम् (acittīnām)
Locative	अचित्त्याम् / अचित्तौ (acittyām / acittau)	अचित्त्योः (acittyoḥ)	अचित्तिषु (acittiṣu)

References

• Monier Williams (1899), “अचित्ति”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0008.