یل
See also: يل
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *yẹl (“wind”); cognate with Old Turkic 𐰘𐰠 (yél), Azerbaijani yel, Bashkir ел (yel), Chuvash ҫил (śil), Kazakh жел (jel), Kyrgyz жел (jel), Tatar җил (cil), Turkmen ýel and Uzbek yel.
Noun
یل • (yel)
- wind, real or perceived movement of atmospheric air
- Synonyms: باد (bad), روزگار (rüzgâr), ریح (rih)
- flatus, gas generated in the digestive tract
- (pathology) rheumatism, any disorder of the muscles, tendons, etc.
Derived terms
- یللو (yelli, “windy”)
Descendants
- Turkish: yel
- → Armenian: ել (el, “rheumatism”)
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007), “yel1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5276
- Kélékian, Diran (1911), “یل”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 1355
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Ventus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 1732
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “یل”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, columns 5596
- Nişanyan, Sevan (2002–), “yel”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “یل”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 2207