کمند

کمند

Persian

Etymology

From Middle Persian 𐭪𐭬𐭭𐭣‎ (kmnd /kamand/).

Pronunciation

• (Classical Persian): IPA^(key): /kamand/

• (Dari): IPA^(key): /kamand/

• (Iranian Persian): IPA^(key): /kæmænd/
• (Tajik): IPA^(key): /kamand/

Noun

کمند • (kamand) (plural کمندها‎ (kamand-hâ))

1. lasso, noose
   • c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, Reynold A. Nicholson, transl., مثنوی معنوی‎ [Masnavi-ye-Ma'navi], volume I, verse 1187:

     ‏دام مکر او کمند شیر بود / طرفه خرگوشی که شیری می‌ربود‎

     dâm-e makr-e u kamand-e šir bud / torfe-ye xarguš-i ke šir-i mi-rabud

     The snare of his [the hare's] guile was a noose for the lion: a marvellous hare, who was carrying off a lion [as his prey]!

Inflection

Enclitic-attached forms of کمند (kamand)

Basic forms of کمند (kamand) singular plural bare کمند (kamánd) کمندها (kamand-hấ) کمندا △ (kamandấ) definitive direct object کمند را (kamánd râ) کمند رو △ (kamándo) کمندها را (kamand-hấ râ) کمندا رو △ (kamandấ ro) ezâfe کمند (kamánd-e) کمندهای (kamand-hấ-ye) کمندای △ (kamandấ-ye) marked indefinite or relative definite کمندی (kamánd-i) کمندهایی (kamandấn-i, kamand-hấ-i) کمندایی △ (kamandấi) △ Colloquial.     Possessive forms of کمند (kamand) singular plural 1st person singular (“my”) کمندم‎ (kamándam) کمند‌هایم‎ (kamand-hấyam) کمند‌هام، کمندام‎ △ (kamandấm) 2nd person singular (“your”) کمندت‎ (kamándat) [Term?] △ (kamándet) کمند‌هایت‎ (kamand-hấyat) کمند‌هات، کمندات‎ △ (kamandất) 3rd person singular (“his, her, its”) کمندش‎ (kamándaš) [Term?] △ (kamándeš) کمند‌هایش‎ (kamand-hấyaš) کمند‌هاش، کمنداش‎ △ (kamandấš) 1st plural (“our”) کمندمان‎ (kamándemân) کمندمون‎ △ (kamándemun) کمند‌هایمان‎ (kamand-hấyemân) کمند‌هامون، کمندامون‎ △ (kamandấmun) 2nd plural (“your”) کمندتان‎ (kamándetân) کمندتون‎ △ (kamándetun) کمند‌هایتان‎ (kamand-hấyetân) کمند‌هاتون، کمنداتون‎ △ (kamandấtun) 3rd plural (“their”) کمندشان‎ (kamándešân) کمندشون‎ △ (kamándešun) کمند‌هایشان‎ (kamand-hấyešân) کمند‌هاشون، کمنداشون‎ △ (kamandấšun) △ Colloquial.