چنگال

چنگال

Ottoman Turkish

Noun

چنگال • (çengel)

1. Alternative spelling of چنگل‎ (çengel, “hook”)

Further reading

• Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “چنگال”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 1664

---

Persian

FWOTD – 13 October 2021

Etymology

Compare چنگ‎ (čang).

چنگال (čangâl)

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): /t͡ʃanˈɡɑːl/

• (Dari Persian) IPA^(key): /t͡ʃanˈɡɑːl/

• (Iranian Persian) IPA^(key): /t͡ʃænˈɡɒːl/

• (Tajik) IPA^(key): /t͡ʃanˈɡɔl/

Noun

چنگال • (čangâl) (plural چنگال‌ها‎ (čangâl-hâ))

1. fork
2. hook
3. claw, talon
   • c. 1260, Rumi, “3:3984”, in The Masnavi:

     ‏گربه مرگست و مرض چنگال او، می‌زند بر مرغ و پر و بال او.‎‎

     gorbe marg-ast o maraz čangâl-e u, mi-zanad bar morġ o par o bâl-e u.

     the cat is death and disease is its claws; it strikes the bird, and its feathers and wings.

Inflection

Enclitic-attached forms of چنگال (čangâl)

Basic forms of چنگال (čangâl) singular plural bare چنگال (čangấl) چنگال‌ها (čangâl-hấ) چنگالا △ (čangâlấ) definitive direct object چنگال را (čangấl râ) چنگال رو △ (čangấlo) چنگال‌ها را (čangâl-hấ râ) چنگالا رو △ (čangâlấ ro) ezâfe چنگال (čangấl-e) چنگال‌های (čangâl-hấ-ye) چنگالای △ (čangâlấ-ye) marked indefinite or relative definite چنگالی (čangấl-i) چنگال‌هایی (čangâlấn-i, čangâl-hấ-i) چنگالایی △ (čangâlấi) △ Colloquial.     Possessive forms of چنگال (čangâl) singular plural 1st person singular (“my”) چنگالم‎ (čangấlam) چنگال‌هایم‎ (čangâl-hấyam) چنگال‌هام، چنگالام‎ △ (čangâlấm) 2nd person singular (“your”) چنگالت‎ (čangấlat) [Term?] △ (čangấlet) چنگال‌هایت‎ (čangâl-hấyat) چنگال‌هات، چنگالات‎ △ (čangâlất) 3rd person singular (“his, her, its”) چنگالش‎ (čangấlaš) [Term?] △ (čangấleš) چنگال‌هایش‎ (čangâl-hấyaš) چنگال‌هاش، چنگالاش‎ △ (čangâlấš) 1st plural (“our”) چنگالمان‎ (čangấlemân) چنگالمون‎ △ (čangấlemun) چنگال‌هایمان‎ (čangâl-hấyemân) چنگال‌هامون، چنگالامون‎ △ (čangâlấmun) 2nd plural (“your”) چنگالتان‎ (čangấletân) چنگالتون‎ △ (čangấletun) چنگال‌هایتان‎ (čangâl-hấyetân) چنگال‌هاتون، چنگالاتون‎ △ (čangâlấtun) 3rd plural (“their”) چنگالشان‎ (čangấlešân) چنگالشون‎ △ (čangấlešun) چنگال‌هایشان‎ (čangâl-hấyešân) چنگال‌هاشون، چنگالاشون‎ △ (čangâlấšun) △ Colloquial.

Descendants

• → Armenian: չանգալ (čʿangal)
• → Azerbaijani: çəngəl
• → Georgian: ჩანგალი (čangali)
• → Hindustani: caṅgāl

  Hindi: चंगाल

  Urdu: چنگال‎

• → Ottoman Turkish: چنگل‎ (çengel), چنگال‎ (çengel)
  • Turkish: çengel
  • → Albanian: çengel, çengë
  • → Arabic: شَنْكَل‎ (šankal)
  • → Armenian: չէնկէլ (čʿēnkēl)
  • → Aromanian: cinǵéľu
  • → Bulgarian: ченге́л (čengél)
  • → Greek: τσιγκέλι (tsigkéli)
  • → Macedonian: ченгел (čengel)
  • → Romanian: cinghel, cinghil
  • → Serbo-Croatian:

    Cyrillic: чѐнгел

    Latin: čèngel

---

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian چنگال‎ (čangāl).

Pronunciation

• (Standard Urdu) IPA^(key): /t͡ʃəŋ.ɡɑːl/

Noun

چَن٘گال • (caṅgāl) m (Hindi spelling चंगाल)

1. claw (of a hunting animal); talon (of a bird)

   Synonym: پَنجا‎ (pañjā)

Declension

Declension of چنگال
	singular	plural
direct	چَن٘گال‎ (caṅgāl)	چَن٘گال‎ (caṅgāl)
oblique	چَن٘گال‎ (caṅgāl)	چَن٘گالوں‎ (caṅgālō̃)
vocative	چَن٘گال‎ (caṅgāl)	چَن٘گالو‎ (caṅgālō)

Related terms

• چَن٘گ‎ (caṅg)
• چَن٘گُل‎ (caṅgul)

Further reading

• “چنگال”, in اُردُو لُغَت (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
• “چَن٘گال”, in Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2023.
• Qureshi, Bashir Ahmad (1971), “چنگل”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary‎, Lahore: Kitabistan Pub. Co.
• Platts, John T. (1884), “چنگال”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.