وقف
Arabic
Etymology 1
From the root و ق ف (w-q-f).
Pronunciation 1
- IPA(key): /wa.qa.fa/
Audio (file)
Verb
وَقَفَ • (waqafa) I, non-past يَقِفُ (yaqifu)
- (intransitive) to come to a stop, to come to a standstill
- (intransitive) to stop
- قِف (qif, “halt!, stop!, whoa!”)
- (intransitive) to pause, to hesitate
- (intransitive) to stand
- (intransitive) to inquire, seek information, inform oneself (على about)
- to acquaint oneself (على with)
Conjugation
verbal noun الْمَصْدَر | وُقُوف wuqūf | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل | وَاقِف wāqif | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول | مَوْقُوف mawqūf | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | وَقَفْتُ waqaftu | وَقَفْتَ waqafta | وَقَفَ waqafa | وَقَفْتُمَا waqaftumā | وَقَفَا waqafā | وَقَفْنَا waqafnā | وَقَفْتُمْ waqaftum | وَقَفُوا waqafū | |||
f | وَقَفْتِ waqafti | وَقَفَتْ waqafat | وَقَفَتَا waqafatā | وَقَفْتُنَّ waqaftunna | وَقَفْنَ waqafna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أَقِفُ ʾaqifu | تَقِفُ taqifu | يَقِفُ yaqifu | تَقِفَانِ taqifāni | يَقِفَانِ yaqifāni | نَقِفُ naqifu | تَقِفُونَ taqifūna | يَقِفُونَ yaqifūna | |||
f | تَقِفِينَ taqifīna | تَقِفُ taqifu | تَقِفَانِ taqifāni | تَقِفْنَ taqifna | يَقِفْنَ yaqifna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أَقِفَ ʾaqifa | تَقِفَ taqifa | يَقِفَ yaqifa | تَقِفَا taqifā | يَقِفَا yaqifā | نَقِفَ naqifa | تَقِفُوا taqifū | يَقِفُوا yaqifū | |||
f | تَقِفِي taqifī | تَقِفَ taqifa | تَقِفَا taqifā | تَقِفْنَ taqifna | يَقِفْنَ yaqifna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أَقِفْ ʾaqif | تَقِفْ taqif | يَقِفْ yaqif | تَقِفَا taqifā | يَقِفَا yaqifā | نَقِفْ naqif | تَقِفُوا taqifū | يَقِفُوا yaqifū | |||
f | تَقِفِي taqifī | تَقِفْ taqif | تَقِفَا taqifā | تَقِفْنَ taqifna | يَقِفْنَ yaqifna | |||||||
imperative الْأَمْر | m | قِفْ qif | قِفَا qifā | قِفُوا qifū | ||||||||
f | قِفِي qifī | قِفْنَ qifna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | وُقِفْتُ wuqiftu | وُقِفْتَ wuqifta | وُقِفَ wuqifa | وُقِفْتُمَا wuqiftumā | وُقِفَا wuqifā | وُقِفْنَا wuqifnā | وُقِفْتُمْ wuqiftum | وُقِفُوا wuqifū | |||
f | وُقِفْتِ wuqifti | وُقِفَتْ wuqifat | وُقِفَتَا wuqifatā | وُقِفْتُنَّ wuqiftunna | وُقِفْنَ wuqifna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أُوقَفُ ʾūqafu | تُوقَفُ tūqafu | يُوقَفُ yūqafu | تُوقَفَانِ tūqafāni | يُوقَفَانِ yūqafāni | نُوقَفُ nūqafu | تُوقَفُونَ tūqafūna | يُوقَفُونَ yūqafūna | |||
f | تُوقَفِينَ tūqafīna | تُوقَفُ tūqafu | تُوقَفَانِ tūqafāni | تُوقَفْنَ tūqafna | يُوقَفْنَ yūqafna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أُوقَفَ ʾūqafa | تُوقَفَ tūqafa | يُوقَفَ yūqafa | تُوقَفَا tūqafā | يُوقَفَا yūqafā | نُوقَفَ nūqafa | تُوقَفُوا tūqafū | يُوقَفُوا yūqafū | |||
f | تُوقَفِي tūqafī | تُوقَفَ tūqafa | تُوقَفَا tūqafā | تُوقَفْنَ tūqafna | يُوقَفْنَ yūqafna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أُوقَفْ ʾūqaf | تُوقَفْ tūqaf | يُوقَفْ yūqaf | تُوقَفَا tūqafā | يُوقَفَا yūqafā | نُوقَفْ nūqaf | تُوقَفُوا tūqafū | يُوقَفُوا yūqafū | |||
f | تُوقَفِي tūqafī | تُوقَفْ tūqaf | تُوقَفَا tūqafā | تُوقَفْنَ tūqafna | يُوقَفْنَ yūqafna |
Verb
وَقَفَ • (waqafa) I, non-past يَقِفُ (yaqifu)
- (transitive) to stop (something), to bring to a stop
- 609–632 CE, Qur'an, 6:30:
- وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ
- walaw tarā ʾiḏ wuqifū ʿalā rabbihim
- (please add an English translation of this quote)
-
- (transitive) to make stand, to set up
Conjugation
verbal noun الْمَصْدَر | وَقْف waqf | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل | وَاقِف wāqif | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول | مَوْقُوف mawqūf | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | وَقَفْتُ waqaftu | وَقَفْتَ waqafta | وَقَفَ waqafa | وَقَفْتُمَا waqaftumā | وَقَفَا waqafā | وَقَفْنَا waqafnā | وَقَفْتُمْ waqaftum | وَقَفُوا waqafū | |||
f | وَقَفْتِ waqafti | وَقَفَتْ waqafat | وَقَفَتَا waqafatā | وَقَفْتُنَّ waqaftunna | وَقَفْنَ waqafna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أَقِفُ ʾaqifu | تَقِفُ taqifu | يَقِفُ yaqifu | تَقِفَانِ taqifāni | يَقِفَانِ yaqifāni | نَقِفُ naqifu | تَقِفُونَ taqifūna | يَقِفُونَ yaqifūna | |||
f | تَقِفِينَ taqifīna | تَقِفُ taqifu | تَقِفَانِ taqifāni | تَقِفْنَ taqifna | يَقِفْنَ yaqifna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أَقِفَ ʾaqifa | تَقِفَ taqifa | يَقِفَ yaqifa | تَقِفَا taqifā | يَقِفَا yaqifā | نَقِفَ naqifa | تَقِفُوا taqifū | يَقِفُوا yaqifū | |||
f | تَقِفِي taqifī | تَقِفَ taqifa | تَقِفَا taqifā | تَقِفْنَ taqifna | يَقِفْنَ yaqifna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أَقِفْ ʾaqif | تَقِفْ taqif | يَقِفْ yaqif | تَقِفَا taqifā | يَقِفَا yaqifā | نَقِفْ naqif | تَقِفُوا taqifū | يَقِفُوا yaqifū | |||
f | تَقِفِي taqifī | تَقِفْ taqif | تَقِفَا taqifā | تَقِفْنَ taqifna | يَقِفْنَ yaqifna | |||||||
imperative الْأَمْر | m | قِفْ qif | قِفَا qifā | قِفُوا qifū | ||||||||
f | قِفِي qifī | قِفْنَ qifna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | وُقِفْتُ wuqiftu | وُقِفْتَ wuqifta | وُقِفَ wuqifa | وُقِفْتُمَا wuqiftumā | وُقِفَا wuqifā | وُقِفْنَا wuqifnā | وُقِفْتُمْ wuqiftum | وُقِفُوا wuqifū | |||
f | وُقِفْتِ wuqifti | وُقِفَتْ wuqifat | وُقِفَتَا wuqifatā | وُقِفْتُنَّ wuqiftunna | وُقِفْنَ wuqifna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أُوقَفُ ʾūqafu | تُوقَفُ tūqafu | يُوقَفُ yūqafu | تُوقَفَانِ tūqafāni | يُوقَفَانِ yūqafāni | نُوقَفُ nūqafu | تُوقَفُونَ tūqafūna | يُوقَفُونَ yūqafūna | |||
f | تُوقَفِينَ tūqafīna | تُوقَفُ tūqafu | تُوقَفَانِ tūqafāni | تُوقَفْنَ tūqafna | يُوقَفْنَ yūqafna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أُوقَفَ ʾūqafa | تُوقَفَ tūqafa | يُوقَفَ yūqafa | تُوقَفَا tūqafā | يُوقَفَا yūqafā | نُوقَفَ nūqafa | تُوقَفُوا tūqafū | يُوقَفُوا yūqafū | |||
f | تُوقَفِي tūqafī | تُوقَفَ tūqafa | تُوقَفَا tūqafā | تُوقَفْنَ tūqafna | يُوقَفْنَ yūqafna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أُوقَفْ ʾūqaf | تُوقَفْ tūqaf | يُوقَفْ yūqaf | تُوقَفَا tūqafā | يُوقَفَا yūqafā | نُوقَفْ nūqaf | تُوقَفُوا tūqafū | يُوقَفُوا yūqafū | |||
f | تُوقَفِي tūqafī | تُوقَفْ tūqaf | تُوقَفَا tūqafā | تُوقَفْنَ tūqafna | يُوقَفْنَ yūqafna |
Pronunciation 2
- IPA(key): /waq.qa.fa/
Verb
وَقَّفَ • (waqqafa) II, non-past يُوَقِّفُ (yuwaqqifu)
- to bring to a stop, to bring to a standstill
- to arrest, to halt, to stop
- to obstruct, to hamper
- to park (a car)
- to erect, to raise
Conjugation
verbal noun الْمَصْدَر | تَوْقِيف tawqīf | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل | مُوَقِّف muwaqqif | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول | مُوَقَّف muwaqqaf | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | وَقَّفْتُ waqqaftu | وَقَّفْتَ waqqafta | وَقَّفَ waqqafa | وَقَّفْتُمَا waqqaftumā | وَقَّفَا waqqafā | وَقَّفْنَا waqqafnā | وَقَّفْتُمْ waqqaftum | وَقَّفُوا waqqafū | |||
f | وَقَّفْتِ waqqafti | وَقَّفَتْ waqqafat | وَقَّفَتَا waqqafatā | وَقَّفْتُنَّ waqqaftunna | وَقَّفْنَ waqqafna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أُوَقِّفُ ʾuwaqqifu | تُوَقِّفُ tuwaqqifu | يُوَقِّفُ yuwaqqifu | تُوَقِّفَانِ tuwaqqifāni | يُوَقِّفَانِ yuwaqqifāni | نُوَقِّفُ nuwaqqifu | تُوَقِّفُونَ tuwaqqifūna | يُوَقِّفُونَ yuwaqqifūna | |||
f | تُوَقِّفِينَ tuwaqqifīna | تُوَقِّفُ tuwaqqifu | تُوَقِّفَانِ tuwaqqifāni | تُوَقِّفْنَ tuwaqqifna | يُوَقِّفْنَ yuwaqqifna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أُوَقِّفَ ʾuwaqqifa | تُوَقِّفَ tuwaqqifa | يُوَقِّفَ yuwaqqifa | تُوَقِّفَا tuwaqqifā | يُوَقِّفَا yuwaqqifā | نُوَقِّفَ nuwaqqifa | تُوَقِّفُوا tuwaqqifū | يُوَقِّفُوا yuwaqqifū | |||
f | تُوَقِّفِي tuwaqqifī | تُوَقِّفَ tuwaqqifa | تُوَقِّفَا tuwaqqifā | تُوَقِّفْنَ tuwaqqifna | يُوَقِّفْنَ yuwaqqifna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أُوَقِّفْ ʾuwaqqif | تُوَقِّفْ tuwaqqif | يُوَقِّفْ yuwaqqif | تُوَقِّفَا tuwaqqifā | يُوَقِّفَا yuwaqqifā | نُوَقِّفْ nuwaqqif | تُوَقِّفُوا tuwaqqifū | يُوَقِّفُوا yuwaqqifū | |||
f | تُوَقِّفِي tuwaqqifī | تُوَقِّفْ tuwaqqif | تُوَقِّفَا tuwaqqifā | تُوَقِّفْنَ tuwaqqifna | يُوَقِّفْنَ yuwaqqifna | |||||||
imperative الْأَمْر | m | وَقِّفْ waqqif | وَقِّفَا waqqifā | وَقِّفُوا waqqifū | ||||||||
f | وَقِّفِي waqqifī | وَقِّفْنَ waqqifna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | وُقِّفْتُ wuqqiftu | وُقِّفْتَ wuqqifta | وُقِّفَ wuqqifa | وُقِّفْتُمَا wuqqiftumā | وُقِّفَا wuqqifā | وُقِّفْنَا wuqqifnā | وُقِّفْتُمْ wuqqiftum | وُقِّفُوا wuqqifū | |||
f | وُقِّفْتِ wuqqifti | وُقِّفَتْ wuqqifat | وُقِّفَتَا wuqqifatā | وُقِّفْتُنَّ wuqqiftunna | وُقِّفْنَ wuqqifna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أُوَقَّفُ ʾuwaqqafu | تُوَقَّفُ tuwaqqafu | يُوَقَّفُ yuwaqqafu | تُوَقَّفَانِ tuwaqqafāni | يُوَقَّفَانِ yuwaqqafāni | نُوَقَّفُ nuwaqqafu | تُوَقَّفُونَ tuwaqqafūna | يُوَقَّفُونَ yuwaqqafūna | |||
f | تُوَقَّفِينَ tuwaqqafīna | تُوَقَّفُ tuwaqqafu | تُوَقَّفَانِ tuwaqqafāni | تُوَقَّفْنَ tuwaqqafna | يُوَقَّفْنَ yuwaqqafna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أُوَقَّفَ ʾuwaqqafa | تُوَقَّفَ tuwaqqafa | يُوَقَّفَ yuwaqqafa | تُوَقَّفَا tuwaqqafā | يُوَقَّفَا yuwaqqafā | نُوَقَّفَ nuwaqqafa | تُوَقَّفُوا tuwaqqafū | يُوَقَّفُوا yuwaqqafū | |||
f | تُوَقَّفِي tuwaqqafī | تُوَقَّفَ tuwaqqafa | تُوَقَّفَا tuwaqqafā | تُوَقَّفْنَ tuwaqqafna | يُوَقَّفْنَ yuwaqqafna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أُوَقَّفْ ʾuwaqqaf | تُوَقَّفْ tuwaqqaf | يُوَقَّفْ yuwaqqaf | تُوَقَّفَا tuwaqqafā | يُوَقَّفَا yuwaqqafā | نُوَقَّفْ nuwaqqaf | تُوَقَّفُوا tuwaqqafū | يُوَقَّفُوا yuwaqqafū | |||
f | تُوَقَّفِي tuwaqqafī | تُوَقَّفْ tuwaqqaf | تُوَقَّفَا tuwaqqafā | تُوَقَّفْنَ tuwaqqafna | يُوَقَّفْنَ yuwaqqafna |
Pronunciation 3
- IPA(key): /waqf/
Noun
وَقْف • (waqf) m (plural أَوْقَاف (ʾawqāf))
- verbal noun of وَقَفَ (waqafa) (form I)
- stopping, halting
- discontinuation, suspension
- stay, standstill
- pausing, resting
- blocking
- impediment, obstacle
- discharge, dismissal, removal
- (Islam) a waqf, religious endowment, endowment fund
- inalienable property
- (linguistics) pausa
Declension
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | وَقْف waqf | الْوَقْف al-waqf | وَقْف waqf |
Nominative | وَقْفٌ waqfun | الْوَقْفُ al-waqfu | وَقْفُ waqfu |
Accusative | وَقْفًا waqfan | الْوَقْفَ al-waqfa | وَقْفَ waqfa |
Genitive | وَقْفٍ waqfin | الْوَقْفِ al-waqfi | وَقْفِ waqfi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | وَقْفَيْن waqfayn | الْوَقْفَيْن al-waqfayn | وَقْفَيْ waqfay |
Nominative | وَقْفَانِ waqfāni | الْوَقْفَانِ al-waqfāni | وَقْفَا waqfā |
Accusative | وَقْفَيْنِ waqfayni | الْوَقْفَيْنِ al-waqfayni | وَقْفَيْ waqfay |
Genitive | وَقْفَيْنِ waqfayni | الْوَقْفَيْنِ al-waqfayni | وَقْفَيْ waqfay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | أَوْقَاف ʾawqāf | الْأَوْقَاف al-ʾawqāf | أَوْقَاف ʾawqāf |
Nominative | أَوْقَافٌ ʾawqāfun | الْأَوْقَافُ al-ʾawqāfu | أَوْقَافُ ʾawqāfu |
Accusative | أَوْقَافًا ʾawqāfan | الْأَوْقَافَ al-ʾawqāfa | أَوْقَافَ ʾawqāfa |
Genitive | أَوْقَافٍ ʾawqāfin | الْأَوْقَافِ al-ʾawqāfi | أَوْقَافِ ʾawqāfi |
Derived terms
- وَقْفِيّ (waqfiyy, “relating to a waqf system or endowment system”)
- وَقْفِيَّة (waqfiyya, “waqf system, endowment system”)
Descendants
- → English: waqf
- → Bengali: ওয়াকফ (ẇakph)
- → Ottoman Turkish: وقف (vakıf, vakf)
- → Turkish: vakıf
- → Punjabi:
- Gurmukhi: ਵਕਫ਼ (vakaf)
- Shahmukhi: وقف (vaqf)
- → Urdu: وقف (vaqf)
Etymology 2
Borrowed from Ge'ez ወቅፍ (wäḳf, “bracelet, armlet”), also ውቅፍ (wəḳf), of obscure African origin.
Pronunciation
- IPA(key): /waqf/
Noun
وَقْف • (waqf) m (plural وُقُوف (wuqūf)) (obsolete)
- bracelet, armlet
- metal or horn edge of a shield
Declension
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | وَقْف waqf | الْوَقْف al-waqf | وَقْف waqf |
Nominative | وَقْفٌ waqfun | الْوَقْفُ al-waqfu | وَقْفُ waqfu |
Accusative | وَقْفًا waqfan | الْوَقْفَ al-waqfa | وَقْفَ waqfa |
Genitive | وَقْفٍ waqfin | الْوَقْفِ al-waqfi | وَقْفِ waqfi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | وَقْفَيْن waqfayn | الْوَقْفَيْن al-waqfayn | وَقْفَيْ waqfay |
Nominative | وَقْفَانِ waqfāni | الْوَقْفَانِ al-waqfāni | وَقْفَا waqfā |
Accusative | وَقْفَيْنِ waqfayni | الْوَقْفَيْنِ al-waqfayni | وَقْفَيْ waqfay |
Genitive | وَقْفَيْنِ waqfayni | الْوَقْفَيْنِ al-waqfayni | وَقْفَيْ waqfay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | وُقُوف wuqūf | الْوُقُوف al-wuqūf | وُقُوف wuqūf |
Nominative | وُقُوفٌ wuqūfun | الْوُقُوفُ al-wuqūfu | وُقُوفُ wuqūfu |
Accusative | وُقُوفًا wuqūfan | الْوُقُوفَ al-wuqūfa | وُقُوفَ wuqūfa |
Genitive | وُقُوفٍ wuqūfin | الْوُقُوفِ al-wuqūfi | وُقُوفِ wuqūfi |
References
- Fraenkel, Siegmund (1886) Die aramäischen Fremdwörter im Arabischen (in German), Leiden: E. J. Brill, page 56
- Leslau, Wolf (1991), “ወቅፍ ፡ ውቅፍ”, in Comparative Dictionary of Geʿez (Classical Ethiopic), 2nd edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, →ISBN, page 615b
- Nöldeke, Theodor (1910) Neue Beiträge zur semitischen Sprachwissenschaft (in German), Straßburg: Karl J. Trübner, page 53
South Levantine Arabic
Root |
---|
و ق ف |
Etymology 1
From Arabic وَقَفَ (waqafa).
Pronunciation
- IPA(key): (Urban) /wi.ʔif/, [ˈwi.ʔɪf]
- IPA(key): (Bedouin) /wi.ɡif/, [ˈwi.ɡɪf]
Audio (al-Lidd) (file)
Verb
وقف • (wiʔif) (form I, present بوقف (būʔaf), active participle واقف (wāʔef))
- to stand, to be standing
- (intransitive) to stop
Conjugation
Conjugation of وقف (wiʔif) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | وقفت (wʔift) | وقفت (wʔift) | وقف (wiʔif) | وقفنا (wʔifna) | وقفتو (wʔiftu) | وقفو (wiʔfu) | |
f | وقفتي (wʔifti) | وقفت (wiʔfat) | ||||||
present | m | بوقف (bawʔaf) | بتوقف (btūʔaf) | بيوقف (būʔaf) | منوقف (mnūʔaf) | بتوقفو (btūʔafu) | بيوقفو (būʔafu) | |
f | بتوقفي (btūʔafi) | بتوقف (btūʔaf) | ||||||
subjunctive | m | اوقف (awʔaf) | توقف (tūʔaf) | يوقف (yūʔaf) | نوقف (nūʔaf) | توقفو (tūʔafu) | يوقفو (yūʔafu) | |
f | توقفي (tūʔafi) | توقف (tūʔaf) | ||||||
imperative | m | اوقف (ūʔaf) | اوقفو (ūʔafu) | |||||
f | اوقفي (ūʔafi) |
Etymology 2
From Arabic وَقَّفَ (waqqafa).
Pronunciation
- IPA(key): (Urban) /waʔ.ʔaf/, [ˈwɑʔ.ʔɑf]
- IPA(key): (Bedouin) /waɡ.ɡaf/, [ˈwɑɡ.ɡɑf]
Audio (al-Lidd) (file)
Verb
وقّف • (waʔʔaf) (form II, present بوقّف (biwaʔʔef))
- to stand, to be standing
- وقّفت كتير استنّاك بالشارع.
- waʔʔaft ktīr astannāk biš-šāreʕ.
- I stood for a long time waiting for you in the street.
- حكومة ايرلندابتوقّف ضدّ نظام الاحتلال الإسرائيلي.
- ḥukūmet irlanda bitwaʔʔef ḍidd niẓām il-ʔiḥtilāl il-ʔisraʔīli.
- The Irish government stands in opposition to the Israeli occupation regime.
- Synonym: صفّ (ṣaff)
- هيّنيوقّفت عالدور.
- hayyni waʔʔaft ʕad-dōr.
- I just got in line.
- (literally, “I just stood at the turn.”)
- to stand up, to get up
- Synonym: قام (ʔām)
- اللي بدّه ييجي معي لازميوقّف هلا.
- illi biddo yīji maʕi lāzem ywaʔʔef halla.
- Whoever wants to come with me should get up now.
- to stand up for (+ مع)
- Synonym: وقّف في صفّ (waʔʔaf fi ṣaff)
- كان مفروضتوقّف معي.
- kān mafrūḍ twaʔʔef maʕi.
- You were supposed to stand up for me.
Audio (Ramallah) (file)
- to stand up to (+ ل)
- Synonym: وقّف بوجه (waʔʔaf bi-wijh)
- إذا كانو يتنمّروك، ليش ماوقّفتلهم؟
- iza kānu yitnammarūk, lēš mā waʔʔaft-ilhom?
- If they were bullying you, why didn't you stand up to them?
- (intransitive) to stop, to pause
- ساعتيوقّفت.
- sāʕti waʔʔafat.
- My watch has stopped.
- كان يحكي عادي، بس لمّا فاتت عالغرفةوقّف بسرعة.
- kān yiḥki ʕādi, bas lamma fātat ʕal-ḡurfe waʔʔaf bsurʕa.
- He was speaking normally, but when she came into the room he quickly stopped.
- (transitive) to stop, to put an end to
- الشرطيوقّفني عشان ما كنت حاطط حزام الأمان.
- iš-šurṭi waʔʔafni ʕašān mā kunt ḥāṭeṭ ḥizām il-ʔamān.
- The policeman stopped me because I hadn't put my seatbelt on.
- المديروقّف التدخين بالمكتب.
- il-mudīr waʔʔaf it-tadḵīn bil-maktab.
- The manager put an end to smoking in the office.
- (by extension) to lay off (from work)
- Synonyms: عزل (ʕazal), صرف (ṣaraf), فصل (faṣal)
- الشركة رحتوقّف ميّة عامل عن الشغل في مصنعها الرئيسي.
- iš-širke raḥ twaʔʔef miyyet ʕāmel ʕan iš-šuḡl fi maṣnaʕha ir-raʔīsi.
- The company will lay off one hundred workers at its main factory.
- (by extension) to arrest, to detain, to hold
- Synonyms: عوّق (ʕawwaʔ), اعتقل (iʕtaʔal)
- وقّفوه لتحقيق.
- waʔʔafūh la-taḥʔīʔ.
- They held him for an interrogration.
- (by extension) to park (a vehicle)
- Synonym: ركن (rakan)
- هووقّف السيّارة قدّام العمارة.
- huwwe waʔʔaf is-sayyāra ʔuddām il-ʕamāra.
- He parked the car in front of the building.
Conjugation
Conjugation of وقّف (waʔʔaf) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | وقّفت (waʔʔaft) | وقّفت (waʔʔaft) | وقّف (waʔʔaf) | وقّفنا (waʔʔafna) | وقّفتو (waʔʔaftu) | وقّفو (waʔʔafu) | |
f | وقّفتي (waʔʔafti) | وقّفت (waʔʔafat) | ||||||
present | m | بوقّف (bawaʔʔef) | بتوقّف (bitwaʔʔef) | بوقّف (biwaʔʔef) | منوقّف (minwaʔʔef) | بتوقّفو (bitwaʔʔfu) | بوقّفو (biwaʔʔfu) | |
f | بتوقّفي (bitwaʔʔfi) | بتوقّف (bitwaʔʔef) | ||||||
subjunctive | m | اوقّف (awaʔʔef) | توقّف (twaʔʔef) | يوقّف (ywaʔʔef) | نوقّف (nwaʔʔef) | توقّفو (twaʔʔfu) | يوقّفو (ywaʔʔfu) | |
f | توقّفي (twaʔʔfi) | توقّف (twaʔʔef) | ||||||
imperative | m | وقّف (waʔʔef) | وقّفو (waʔʔfu) | |||||
f | وقّفي (waʔʔfi) |
Derived terms
- وقّف بوجه (waʔʔaf bi-wijh, “to stand up to”)
- وقّف في صفّ (waʔʔaf fi ṣaff, “to be on one's side”)
Urdu
Etymology
Borrowed from Persian وقف (vaqf), taken from Arabic وَقْف (waqf).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /ʋəqf/
- Rhymes: -əqf
Adjective
وَقْف • (vaqf) (indeclinable, Hindi spelling वक़्फ़)
- devoted
Noun
وَقْف • (vaqf) m (Hindi spelling वक़्फ़)
- devotion
- charity, charitable endowment
- (literally) pause, stay, rest
- stop, stay
- legacy, trust
- (typography) punctuation mark
- (linguistics) pausa
- pausa (Qur'an)
Declension
Declension of وقف | ||
---|---|---|
singular | plural | |
direct | وقف (vaqf) | وقف (vaqf) |
oblique | وقف (vaqf) | وقفوں (vaqfō̃) |
vocative | وقف (vaqf) | وقفو (vaqfō) |
References
- “وقف”, in اُردُو لُغَت (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
- “وقف”, in Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2023.