وراثة
Arabic
Noun
وِرَاثَة • (wirāṯa) f
- verbal noun of وَرِثَ (wariṯa) (form I)
Declension
Declension of noun وِرَاثَة (wirāṯa)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | وِرَاثَة wirāṯa | الْوِرَاثَة al-wirāṯa | وِرَاثَة wirāṯat |
Nominative | وِرَاثَةٌ wirāṯatun | الْوِرَاثَةُ al-wirāṯatu | وِرَاثَةُ wirāṯatu |
Accusative | وِرَاثَةً wirāṯatan | الْوِرَاثَةَ al-wirāṯata | وِرَاثَةَ wirāṯata |
Genitive | وِرَاثَةٍ wirāṯatin | الْوِرَاثَةِ al-wirāṯati | وِرَاثَةِ wirāṯati |